Meidoorn

[p. 69]

Ik heb het koren niet zien bloeien

Ik heb het koren niet zien bloeien,
en 't is reeds af.
Hoe snel, hoe snel de granen groeien
naar hun graf!

Mijn hart, laat maaien dan, laat binden;
veel liefs, veel leeds.
Die trouw en diep het leven minden
leven steeds.