Meidoorn

[p. 54]

Schoonrood beroosd

Schoonrood beroosd
is weer de meidoorn daar.
Laatstleden jaar
heeft hij mijn hart getroost.

Van 't blauw gewelf
valt thans een milder licht,
Zacht bloeit mijn dicht
gelijk de meidoorn zelf.

Ons stil geluk
vergeet den meidoorn niet,
Dank ruischt dit lied:
geur rijklijk en verruk.