Meidoorn

[p. 47]

Gelukkig wie voor allen tijd

Gelukkig wie voor allen tijd

zichzelf gegeven heeft

aan eene die hem eendre trouwe

toe kan dragen,

die voelen kan éen ziele zon van zijne dagen,
en sterven mag terwijl zijn liefde leeft.

Gelukkig wie voor allen tijd

geen andre wereld weet

dan wat gebeurt in 't eene hart en in het andre,
dat is al eender, eender, of het al verandre,
en schoon, dat hij om licht den dag vergeet.