Meidoorn

[p. 43]

Mijn schouwen in de wereld

Mijn schouwen in de wereld wordt zoo vreemd.
Ik voel niet dat hij geeft, wel dat hij neemt.
Mij straalt door last en liefdelooze logen
slechts waarheid uit de zon en Ria's oogen.

Slechts waarheid uit de zon en Ria's oogen.
Mijn arme volk, ik ben om u bedrogen.
En toch, ik wil dat gij mij alles neemt.
De wereld in mijzelven wordt zoo vreemd.