Gedichten

[p. 154]

Mijn ventje slaapt.

Mijn ventje slaapt en de sterrekens blinken

Goudgeluwgroen.

Ze lonken lief en ze lachen en pinken

Als oogskes doen.

O kreeg ik nu, uit de hand van een engel,

Een sterrenkroon;

Ik zette haar op uw koppeken, bengel....

Hij slaapt zoo schoon!

Mijn ventje slaapt, en de bloemekens treuren,

Lijk moedernaakt,

Ze duiken derf hunne kleuren en geuren,

Tot hij ontwaakt.

Hij bloeit en stoeit er om lelieënstengel,

En rozentroon.

O, zelf een bloem is mijn blozende bengel....

Hij slaapt zoo schoon!

Mijn ventje slaapt, en de meezeken zwijgen,

Geen vinkje fluit.

Maar morgen slaan ze weer hel in de twijgen,

Waar 't venster sluit.

Dan, open 't raam! en hun schatergemengel

Ontwekt mijn zoon.

Doch stil nu, vogelkes, laat er mijn bengel....

Hij slaapt zoo schoon!