Gedichten

[p. 20]

Het puiteken.

Geen kloef en kletst er

In 't krakende kruid,

Of, plompe! daar pletst er

Een puiteken uit.

Het dompelt in 't water

Zoo pootig te per,

En een kringetje gaat er

Een voetje ver.

Het schiet hem zoo stille

En het rept meteen

Zijn buik en zijn bille

En zijn achterbeen.

[p. 21]

 

Het strekt hem en strijkt, en

 

Hoe dieper het duikt,

 

Hoe lomper het lijkt, en

 

Hoe dikker gebuikt.

 

 

 

Het stribbelt en strevelt,

 

En, eer ge 't ziet,

 

Daar kruipt het en krevelt

 

In 't roerende riet.

 

 

 

En maak maar gedruisch, en

 

Stamp maar een keer:

 

Het zit in zijn kluis en

 

En toont hem niet meer