Gedichten

[p. 5]

O donkre beukenboom.

O donkre beukenboom,
Op witten morgendoom

Zoo oud

En koud,

Zoo doodsch

En grootsch,

Hoe zuilt ge door de struiken
Die in den nevel duiken.

Opkronklend uit uw kop
Uw takken slangen op

Bruin-zwart

Verward,

Gesplitst,

Gespitst,

Den kluwen uitgedrongen
Met scherpe bladertongen.

[p. 6]

 

Vergeefs, naaktschoon, veracht

 

Gij de uiterlijke pracht!

 

Uit top

 

Bij top

 

Barst knop

 

Op knop

 

En 'k zie een wonderregen

 

Uw zijden doorgezegen.

 

 

 

Dra wordt dit strenge mooi

 

Geborgen in geplooi

 

Van geel

 

Fluweel

 

En zacht

 

Smaragd,

 

Tot volle draperijen

 

Zwaargroen ten gronde glijen!