Echo's

[p. 87]

Wilgenzang.

De wilgen gaan te koor, en

Ze schudden kunnen kop.

De winden gaan er door, en

De zonne zit er op.

Hun blaren hangen slapjes

Te wriemelen van geluk;

Al lange groene lapjes,

Gesneden uit één stuk.

Ze zoeven en ze zingen

Zoo vezelende fijn,

Zoo lutselutse, als hingen

Ze aan draadjes van satijn.

[p. 88]

 

Ik trek aan ieder tronkje

 

Veel bloemen wit en rood;

 

Die leg ik, voor een lonkje,

 

Mijn liefjen in den schoot.

 

 

 

De wilgen gaan te koor, en

 

Ze schudden hunnen kop.

 

Ik zit er zinnend voor, en

 

lk bind mijn bloemen op.