Echo's

[p. 29]

De Notelaars.

De notelaars, ze nijgen

vol zilver en vol goud;

ze zwichten en ze zwijgen,

ze worden stilaan oud.

Nu staan ze daar verwilderd

met leemten allerlei;

maar schooner nog geschilderd

dan midden in den Mei.

Nu staan ze daar, en zwijgen,

geknakt, geknord, geknuit,

en slaan hun bruine twijgen

als armen om hen uit.

[p. 30]

 

Een zijdeweefsel, wuiven

 

hun blaren om hen heen;

 

ze schijveren en schuiven

 

en tuimelen beneen.

 

 

 

Daar liggen zij, al geluw,

 

al lijze, lijze, los,

 

gepolkt in hunne peluw

 

van muntegeurend mos.

 

 

 

De notelaars, ze nijgen,

 

de notelaars zijn oud;

 

de kruidekens nu krijgen

 

hun zilver en hun goud.