Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt

[p. 462]

'tBeslvyt Deser Liedekens.

OF yemant mochte duncken dat verscheyden van dese Liedekens op al te lichte Wereldtsche voysen ghemaeckt waren, soo heeft my goet gedocht tot een besluyt dit yet te verdedigen met dese twee redenen: Ten eersten, om te verhoeden het singen der Amoreuse lichtveerdighe Gesangen: Want alsoo wy bevinden dat by de Ieugt (voor dewelcke dese Liedekens principael ghemaeckt zijn) dickwils de aendachtigheyt ende stadigheyt soo niet en is, datse door een afkeerigheyt ende weersin totte A-

[p. 463]

moreuse ende geyle minne, oock een on-lust hebben totte voysen daer soodanighe wereltsche ende Amoreuse Liedekens opghesongen worden, maer veel meer schijnen genegen te zijn tot de wijsen vande lichte wereltsche gesangen als tot de stadighe ende aendachtighe voysen en Psalmen, of van andere Gheestelijcke Liederen, sulcks, dat soo wanneerse gheen schriftuerlijcke Liedekens en hebben die op sulcke wijsen gaen, haer dan wel totte Amoreuse en Wereltsche Gesangen selve keeren, 'twelck doch de Ieucht gantsch niet en betaemt: Want dat ontsteeckt de lichtveerdicheyt ende lusten der Ionckheydt niet als te meerder. Dewijle dat het dan alsoo mette Ieugt staet, soo ist immer beter datse eenighe stichte-

[p. 464]

lijcke, Schriftuerlijcke Liedekens hebben, of soodanige voysen om haer in te oeffenen, daerse wat goets uyt leeren konnen, dan datse de Amoreuse Lieden ghebruyken, daerse doch niet uyt ghestichtet werden.

Ten tweeden, so is oock te weten, dat de voysen in haer selven (sy zijn dan oock soose willen) niet quaedt en zijn, 't welck oock onse Voor-ouders soo verstaen hebben, dewelcke veel consciensieuser gheweest zijn als de ghene nu wel zijn in dees tyt, die haer Christenen noemen laten: dese hebben daer wel vryheyt inghehadt hare Liedekens op wereltsche voysen te maecken, gelijck wy in't oude Liedt-boeck sien, so dat sy't oock verstaen hebben, dat de wysen in haer selven niet quaed en waren,

[p. 465]

wanneerse maer wel ghebruyckt werden totten love Godts, tot opweckinge des geestes in een Goddelijcke blijdschap ende vrolijckheydt, en tot aenporringhe inder Godsaligheydt. Dus vele hadden wy noch den Sanger voor te stellen, tot defentie vande Voysen deser Liedekens.