Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
[pagina 452]
| |
Nae de wijse: Godts kinderen ghy meucht wel zijn verheucht.
Ga naar margenoot+DOen d'oude Slangh, met listigheydt
Door nijt, bedroch, en vleyen, vol loghen groot
Onse voor-Oud'ren had verleyt,
Ga naar margenoot+D'onnoselheydt ghetrocken tot sonden snoot:
Van't Godlijck wesen hun ontbloot
Ga naar margenoot+In d'eewige doot, vol angstig quellen
Ga naar margenoot+Gheboert in't rijck der Hellen;
Ga naar margenoot+Iae den fellen toorne Gods heel onsacht
Ga naar margenoot+Had over ons ghebracht,
Doen woud' God vry herstellen
Dat menschelijcke gheslacht.
Ga naar margenoot+Godt heeft den Vad'ren toegheseydt,
Ga naar margenoot+En door getrouwe Boden, met eede
Ga naar margenoot+vast,
Laten weten syn wijs beleydt,
En veel schoone beloften hun toeghepast:
Ga naar margenoot+Dat hy wou breken 'tIock en last,
Ga naar margenoot+Wt Iesse wast, een spruytjen steylig
Ga naar margenoot+Een licht omschijnt ons veyligh:
Ga naar margenoot+Ia een heylig, vreedsaem Koninck sit
Ga naar margenoot+Op den stoel van David,
| |
[pagina 453]
| |
Beheerscht syn rijck ondeyligh:Ga naar margenoot+
Godes beloften syn dit.
Dees goedertier beloften schoonGa naar margenoot+
Heeft God ghetrou ghehouden endeGa naar margenoot+
vervult,
Wt 'sVaders schoot, ons synen zoonGa naar margenoot+
Hy neder heeft gesonden vol van gedultGa naar margenoot+
Om te betalen onse schult:Ga naar margenoot+
Daerom gy sult, hem nu ontfangenGa naar margenoot+
In't Nieu-jaer met verlangen,Ga naar margenoot+
En syn gangen, volghen in liefd' enGa naar margenoot+
ootmoet:
In reyn gheloove soet,Ga naar margenoot+
Iae hem alleen aenhangen,Ga naar margenoot+
'tIs des Vaders wille goet.Ga naar margenoot+
Die in't Nieu-jaer nae vrede staetGa naar margenoot+
Tot Christi vredig rijcke behooren sy;Ga naar margenoot+
Wie 't oude twistgier leven laet,
Bewijst hem soo te wesen een Lidt Christi,
Maer hoe meuchd dus elck and'ren ghyGa naar margenoot+
Bruyden? wy, die Christo roemen,
Syn Christ'nen onvolkoemen;
Wy bebloemen, met den Naem van Christi knecht,
Ons bosen handen slecht,
Hoe! sullen wy verstommenGa naar margenoot+
Voor het Godlijck hoogh gerecht.
O! Vader geeft kracht en verstant,Ga naar margenoot+
Wil-vaerdigh wilt ons maken door uwen Gheest,
Dat wy nae waerd' onsen Heylant,
Die ghy ons hebt gheschoncken uytGa naar margenoot+
liefden meest
Beminnen, doch soo by ons weest
| |
[pagina 454]
| |
Dat 'tvleys bevreest, wordt overwonnen,
Die klare licht der Sonnen,
Ga naar margenoot+Wy en konnen, sonder u genade, daer
Niet wel toe kommen, maer
Soo wy Vyt Liefd' begonnen,
Ghy hellept in't Nieuwe Iaer.
'tIs niet soo't hoord. |
|