Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Ghy Memelijckers met namen.DIe hier wil staende blyven
En vord'ren meer en meer,
Ga naar margenoot+Moet hem niet laten dryven
Ga naar margenoot+Van menschen heen en weer,
Ga naar margenoot+Maer sonder ommekeer,
Met alle syn ghedachten
Alleene sien en achten,
Ga naar margenoot+'tExempel van syn Heer.
Ga naar margenoot+Siet ghy de menschen dolen
Verlichtse soo ghy kondt,
| |
[pagina 263]
| |
Oft laetse Godt bevolen,
Oordeeltse niet terstondt,Ga naar margenoot+
Want Godt kent haren grondt:
Wien oordeelt ghy soo seere,Ga naar margenoot+
Hy staet oft valt syn Heere
Die hem oock maeckt ghesont.
Wacht u te onderwindenGa naar margenoot+
Yemandts verborghentheydt,
Godt sal't naemaels wel vinden,
Hierom den tydt verbeyt:
Te kleyn is u wijsheydt
Om vonnissen te gheven,
Soeckt ghy slechts te beleven,
'tGheen u is opgheleydt.
Hoort ghy yemandts ghebreeckenGa naar margenoot+
Ghelooft niet sulcken praet,
Maer wilt hem selfs aen spreecken,
De saecke onderstaet,
Misschien ist niet so quaet,
Hy sal u contenteren,
Oft hy sal hem bekeeren
Soo hy is in misdaet.
Met vriendelijcke redenGa naar margenoot+
Sulcke te nemen waer,
En voor Godt in ghebeden,Ga naar margenoot+
Oock te ghedencken haer,
Dat is Godts wille: maer
Te schenden yemandts fameGa naar margenoot+
Is Godt niet aenghename,
En 't heeft een groot ghevaer.
'tZijn somtydts sulcke dinghenGa naar margenoot+
Waer van gheen Wet en is,
Daer op een Wet te bringhen
'tIs al te onghewis,
De grootste duysternis
| |
[pagina 264]
| |
Is meest by sulcke lieden,
Die veel willen ghebieden,
En loopen selve mis.
Ga naar margenoot+Die de wereldt versaecken
Ga naar margenoot+Worden terstondt benijdt,
S'en konnen 't soo niet maecken,
Oft sy worden altijdt
Der menschen gunste quijt,
En lichtelyck belooghen,
Want van de schalcke ooghen
Ga naar margenoot+Was Christus noyt bevrijdt.
En oftmen schoon vernomen
Eenighe feylen heeft,
Ga naar margenoot+Wie isser soo volkomen,
Die nimmermeer en sneeft?
Och die ootmoedigh leeft,
Met een gheduerigh mercken,
Al op syn eyghen wercken,
Niet licht een oordeel gheeft.
Nae dat de Liefd' is vyerigh
Oock de oordeelen gaen,
Ga naar margenoot+De Liefd' is goedertierigh,
En vremt van arghe waen:
Ga naar margenoot+Och neemt de Liefde aen!
Die sal u onderwysen,
Het goede sal sy prysen,
En 't quade laten staen.
Het quade te verbreyden
Dat komt uyt onverstandt,
Ga naar margenoot+Het doet de herten scheyden,
En 't breeckt der Liefden bandt,
En het en sticht niemandt,
Maer 't doet goe vrienden twisten,
Ga naar margenoot+Het zijn des duyvels listen,
Die stoockt alsulcken brandt.
| |
[pagina 265]
| |
Niet om't gebreck ghenesen
En brenght hij't aen den dagh,
Maer om dat hy door desen
De Liefde breecken mach:
Want hy hem menghen plachGa naar margenoot+
Onder Godts kinders teere,
Als hy die voor den Heere
Te samen komen sagh.
Des wereldts grove sonden
Laet hy wel ongheroert,
Haer schalcke boose vonden
Werden gheacht voor boert
Maer die een leven voertGa naar margenoot+
Nae Godts bevel ghegheven,Ga naar margenoot+
Teghen 't ghemeyne leven,Ga naar margenoot+
Daer wordt haest op gheloert.
Soud' men aen nemen t' klagen
Datmen hoort altemet,
Het soud' ons doen vertraghen
In ons Christlijck opset:
Want hy wordt licht besmet,
Die gheerne soeckt te spreecken
Van sijns naesten ghebreecken,
En blijft selfs ongheredt.
Dus laet u niet beweghen
Op dat in sulcken graet
Ons heyl niet zy gheleghen,
Aen yemandts doen of laet;
Aen yemandts liefd' of haet,
Maer Christus onsen Heere,Ga naar margenoot+
Sijn leven en syn leereGa naar margenoot+
Ons tot een voorbeeld staet.
Weest op u hoede. |
|