Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Door u gesicht quam ick schoon lief in rouwe, Ofte: O Schepper fier, hoe lustigh ist om wesen.GHegroet te gaer
Sy alle moeten wesen,
Die in 's Heeren vreesen
Alhier vergadert zijn:
Laet ons malkaerGa naar margenoot+
Met singhen ende lesen
In Godt ghepresen,
Met vreucht vermaecken fijn,
En eens met een Liedt gedencken,
Wat een vreugt namaels sal schencken
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Niemand en kan
Dese vreught hier uyt spreecken,
Die daer is ontsteecken
Al by den Heere klaer,
Soud' men niet danGa naar margenoot+
Wt gaen van zijn ghebreecken,
| |
[pagina 246]
| |
Daer wy noch in steecken
Ons suyveren te gaer,
Ga naar margenoot+Op dat wy mochten ontfanghen
Dese vreucht al met verlanghen,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor syn moet.
Ga naar margenoot+Want noyt oogh sagh
Noch in gheen hert ghekomen
Is het dat den vromen
Van Godt noch bereydt is,
Ga naar margenoot+Yder dan mach
Daer veel van't hout der boomen
Eten sonder schroomen,
Midden in't Paradis,
'tIs het hout des levens krachtigh
Daer de Ziele spijst waerachtigh,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Ga naar margenoot+Saligh zijn sy
Die hier af eet te deghen,
En op 's Heeren weghen
Aldus wandelen schoon,
Ga naar margenoot+Die sullen vry
Van den tweeden doodt wesen,
Ga naar margenoot+De Heer hoogh gepresen
Die gheeft haer sulcken loon,
Ga naar margenoot+Sy sullen dan tryumpheren
Vrolijck metten Heer der Heeren,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor syn moet.
Ga naar margenoot+Ierusalem
Een nieuw stadt van ghebouwe,
Ga naar margenoot+Wiens straten van gouwe,
En grondt van Peerlen sijn,
Ga naar margenoot+Voor 'tLams troon tem
| |
[pagina 247]
| |
Die vier-en-twintigh ouwen,
Hoort men daer ontfouwen
Een nieuwe Liedt devijn,
Die hier nae heeft groot begeeren
Hen sal hy dit Liedt wel leeren,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
In die Stadt saenGa naar margenoot+
En salmen niet behoeven,
Noch eenigh bedroevenGa naar margenoot+
En sal daer niet in zijn,
Son nochte Maen,
Noch eenigh licht om voeghen:
Maer daer is ghenoeghen
Aen Godes klaer aenschijn,
Want de Heere uytghelesen
Die sal daer sellever wesen,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Dan sullen blyGa naar margenoot+
De rechtveerdighe schoonen,
In des Vaders troonen
Blincken als de Son klaer,
In witte ZyGa naar margenoot+
Ende met gouden Croonen,Ga naar margenoot+
Eeuwelijck daer woonenGa naar margenoot+
Soo sullen sy te gaer,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem hem daer voor zijn moet.
Iae uyt en inGa naar margenoot+
Sullen sy met hem treden,
'tIs Malachias reden
Springhen als Calvers soet,
| |
[pagina 248]
| |
Dit's u ghewin,
Ga naar margenoot+Comt hier nu toch in vreden,
Al in 's Hemels steden
Ontfanght aldaer u goedt,
Laet ons dit doch overlegghen
Wat dat daer dan al sal segghen,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Ga naar margenoot+Met soet gheluydt
Sal de Bruydegom spreecken,
Want zijn Liefd uyt-breecken
Sal van der minnen brant,
Comt hier myn Bruydt,
Myn schoon, een Duyf gheleecken,
Ga naar margenoot+Hy salse aensteecken
Een trouw-rinck aen de hant,
Ende noch tot haer viertuyten
Al zijn Vaders schat ontsluyten,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor zijn moet.
Ga naar margenoot+Oorlof ten ent
Ga naar margenoot+Wilt u Bruydegom wachten
By dagh ende by nachten,
Nimmermeer af en laet,
Dat hy mach jent,
Ga naar margenoot+Woonen in u ghedachten,
Doet doch al u krachten
Dat ghy hier dus nae staet,
Soo sal u te loone geven,
Dese vreucht eeuwigh te leven
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor syn moet.
|
|