Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Hansken sneet het Cooren was lanck, Ofte: Het vinnigh stralen van de Son, Ofte: Een goedt nieuw Liedt heb ick bedacht.
Ga naar margenoot+WAt is den loop in d'aertsche baen
Ga naar margenoot+Meer dan een droevig stryen?
Och kost myn Ziele dit verstaen,
Sy sou den Hemel vryen.
| |
[pagina 187]
| |
Maer ons ghemoedt dat nimmer rust,
Och arme aerdtsche slaven,
Schept in een yd'le wens meer lust
Als in des Hemels gaven.
Want stadigh wenschen wy nae meer,
'Tis nimmer eens te deghen,
En daed'lijck wederom af-keer
Soo haest het is verkreghen.
En schoon Godt t'al nae wensch my gaf,
En ick most morghen sterven,
Het goet bleef hier, en ick in't graf,
Myn Hemel most ick derven.
En of ick bleef twee Ewen groot
Men moet toch een-mael scheyden,
Hoe meerder vreucht, hoe droeverGa naar margenoot+
doodt,
Och 't aerdts doet ons verleyden!
En of 't gheviel, 'twelck niet gheschiedt
Dat eeuwigh ick sou leven,
Heel out en kout geen meer verdriet,
Als vrienden ons begheven.
Dus Ziele wilt ghy rust ontfaen,
'T niet hebben kan niet wroegen,
Wenst 't gheen ghy meught, vliedt sotte waen,
Dijn rijckdom is 't genoeghen.Ga naar margenoot+
Want niet ist hier int aertsche dal
Meer dan een droevigh sterven,
En liefd' u Godt so hebt ghy 't al,Ga naar margenoot+
Soo hoeft ghy niet te derven.Ga naar margenoot+
Wilt ghy de wereldt klaer aensien
| |
[pagina 188]
| |
Als met u open ooghen:
So laet u lichaem in een schrien
In d'aerde eens vermoghen.
Slaet dat u oogh eens over al,
Vry aen des Wereldts enden,
Ga naar margenoot+Niet isser dat u helpen sal,
Of vryen van ellenden.
Alst al ghewoelt is en ghewaeght
Met sorghen en met duchten:
Ga naar margenoot+Soo isser noch niet meer bejaeght,
Dan eenen borst vol suchten.
|