Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
[pagina 119]
| |
Op de wijse: Vanden 50. Psalm. Godt die der Goden Heer is. &c.
DIe Hemelen vertellen Godes eerGa naar margenoot+
En de vasticheydt oock al even seer,
Verkondigt zijn hant werrick wonderlijck,
Den eenen dach seyt den and'ren, hoe rijck
Gaet het de nachten ons ooc openbaren
Daerom wilt Godes lof altydt verklaren.
Hy heeft de Son ghemaeckt enGa naar margenoot+
voor gestelt
Om te verlichten klaer het aertsche veldt,
Sy gaet verciert als een Bruyde-Ga naar margenoot+
gom klaer,
Wt haren kamer en is vrolijc daer,
Gelyck een Heldt, om te loopen veel wegen,
Daer toe hem God geset heeft 'tlicht te gheven.
Sy gaet op aen 't eynde des Hemels reyn,
En loopt weder tot haren plaetse pleyn,
En voor haer hitte niet verborghen is,
Aensiet den Maen sy hout haer tijtGa naar margenoot+
ghewis,
| |
[pagina 120]
| |
Die Sterren fijn loven Gods groote name,
Ga naar margenoot+Daer toe de Winden zijn hem ghe-
Ga naar margenoot+hoorsame.
Ga naar margenoot+Ick wil loven Gods wercken boven al
Ga naar margenoot+En zynen macht, pryst hem met bly geschal,
Ga naar margenoot+Hy heeft den Hemel fijn ront uytgebreydt,
Ga naar margenoot+Die aerd gheschapen door zijn moghentheydt,
Ga naar margenoot+Wie mach uytspreken syn naem loffelijcke,
Ga naar margenoot+Voor syn macht moet alding nemen zyn wycke.
Ga naar margenoot+Aensiet den Regenboge schoon en rondt,
Die hem ghemaeckt heeft looft die t'allen stondt,
Haer verwe is veelderleye van bly,
Ga naar margenoot+Door den Maen heeft dat water syn ghety,
Ga naar margenoot+Door syn woort geeft hy de sterreke winden,
Door hem ist al wat men ter aerden vinden.
Ga naar margenoot+Door syn woordt groot valt den
Ga naar margenoot+Sneeu op aertrijck,
Hy laet blixemen onbegrijpelyck,
Soo dat den Hemel haer open doet klaer,
Hy maeckt die wolcken dick 't is openbaer
Den Hagel val't door syn bevel seer krachtigh,
| |
[pagina 121]
| |
Desen Godt looft: want hy is seer almachtigh.
Den donder verschrickt die aerdt door haer kracht,
En de Berghen daveren doort ghewacht,
En als daer waeyt een kouden noorden wint,
Dan wort daer Ys hart glat gelyckGa naar margenoot+
vertint,
En 'tverdort veel 'tgheen dat groen is op aerden,
Boomen, Cruyden, Hoven ende Bogaerden.
Als den Somer dan komt in de Mey-tydt,
Dan singen de vogels en zijn verblytGa naar margenoot+
De groene boomen staen dan seerGa naar margenoot+
ontdaen
Met Bloemen Cruyden veelderhande saen,
Veel Zaet vruchtbaer komt dan alGa naar margenoot+
uyt de aerden,
Daerom looft Godt desen grootenGa naar margenoot+
vermaerden.
Ia al wat leeft dat voedt en spijst de Heer,Ga naar margenoot+
Visschen en Beesten, Voghelen enGa naar margenoot+
meer,
Die menschen veele op het aerdtsche veldt,Ga naar margenoot+
Desen Godt danckt, looft, zynen naem vertelt,
Van alle zyne loffelycke daden,
Looft hem die alle dingen gaet versaden.
Tot een besluyt dees Godt die eeuwigh leeft.
| |
[pagina 122]
| |
Ga naar margenoot+Voor welcken Hemel ende aerde beeft
Ga naar margenoot+Alle Heydenen zyn als niet voor hem,
Ia als een drup, het beeft al voor zyn stem,
Een eenigh Godt, lof moet zijn Name wesen,
Ga naar margenoot+Alleen zijn werck moet hier hooch zyn gepresen.
|
|