Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Neri O schoonste van, &c.HEer hoe lang wilt ghy my ver-Ga naar margenoot+
laten,
Ende dus stadigh van my vlien?
Och mocht myn Ziel u troost eens vaten,
Die ghy wel eer my pleeght te bien.
Ick hebbe wel gewenst te sterven
De bitter doodt die scheen my soet,
'tWas om u troost noch meer te erven,
Die ick smaeckte in myn gemoet.
Ghy verlichte myn herte binnen,
En gaeft my sulcken blydtschap groot,
'tWelck niet begrijpen kan de sinnen,
Hoe soeten wijn ghy my ingoot.
By u te zyn met myn gedachten,
Te peynsen aen u soet gespeel,
Aen u inspraec in mijns ziels krachten
'Twas of ick was in een prieel.
Niet sulck een als wel heeft ge-Ga naar margenoot+
stichtet
| |
[pagina 64]
| |
Den Coning Salomon seer wijs,
Van bloemen, kruyen toegerichtet,
Maer als een geestelyck Paradijs.
Die bloemtjes die ic daar beoogden
Dat was u oversoete woort,
Voor 't sangh der Vogheltges die hooghden
Heb ic u Bruyts Lof-zang gehoort.
Myn hert ontstack en ic ontworde
En volchde dat pluymen geslacht,
Vlucht was myn gheest, 'tlichaem hier dorde,
Boven by u was myn ghedacht.
Maer nu Heer schijnt ghy myn pertye
Myn leven is niet dan verdriet,
Waerom neemt ghy u troost van mye
Die my van u wel is gheschiet?
O ziele myn 't moet aen u breken,
Ga naar margenoot+Myn God doch altijdt is ghetrou,
Ga naar margenoot+Hy heeft noch noyt zijn volc bezweken
Of verlaten in eeuwigh rou.
Ga naar margenoot+'tKomt om dat gy hem gaet verlaten
En u liefd op een ander leght,
S'werelts vermaeck ghy wilt aenvaten,
Daerom zyn troost hy voor u deckt.
De Rijckdom u eylaes beweghet,
Des werelts eer ghy niet ontvliet,
Wellust des vlees ghy niet afveget,
Dit ist dat u brenght dit verdriet.
Dit doet als ick u wil ghenaecken
Heere, dat ghy dus van my vlucht,
Daerom o ziel nu wilt opwaecken,
Keert weer laet hooren u ghesucht.
| |
[pagina 65]
| |
Al mette Bruyt treet van u bedden,Ga naar margenoot+
Van swerelts eer, en s'vleesches lustGa naar margenoot+
Versaeckt, kruyst, doodt, soo wilt u redden,
In creatueren niet meer en rust.
So sal u Prins u weer ontfangenGa naar margenoot+
Sijn soet vermaeck daer ghy nae snacktGa naar margenoot+
Sal hy u weer laten erlangen,
In zijn liefde niet meer verzwackt.
|
|