Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt

[p. 51]

Het vier-en-twintichste Liedt,
Is een klachte der wijsheyt, dat sy van de Ieught soo werdt vertreden.

Op de wyse: Den tijt is hier datmen sal, &c. Ofte:
Reyn Maeghdelijck Pylaer.

'T Valt mijn // een pijn⁺
Aldus verkleynt te wesen,
By der Ieught fijn
Ben ick vergeten heel,
't Fenijn // door wijn
Werdt seer van haer ghepresen,
Het drincken dunckt hen eel,
Daer schade schynt voordeel,
Soo dom is jeuchts ghespeel,
Welckx bloem valt van haer steel:⁺
Siet hoe dat hier onachtsaemheydt
Den tijdt verquist ende afleyt,
Sulck feyt // ontseyt
Goet oordeel die 't misgreyt.

Komt Ieught // en veucht⁺

V onder myne leeren,⁺
Goe oorden en deught
Leert // die zijt goet van aert,
V vreucht // geneught,
En wilt dan u niet weeren,
Ontfangt myn liefde waert:
Hierom gheen moeyte spaert,
Schout, vliet // wat traecheyt baert
Sy niet dan schaed vergaert:⁺

+ Prov.1.20

+ Esa.40.6.

+ Prov.8.1.

+ Psa.34.12

+ Ro.12.11.

[p. 52]

 

Wilt onlust van u jagen dan,

 

⁺V tydt dan wel gebruyckt voortan,

 

⁺Den strijt // met vlyt

 

Aenveert om dien ghy vryt.

 

Siet toe // ick doe

 

Een yeghelyck ten goede,

 

Die op myn hebben // goe,

 

Acht met hert sin, ghedacht

 

Denckt hoe // ick spoe

 

Als die niet werde moede,

 

⁺My te ghebruycken tracht,

 

Den tydt nae niemant wacht,

 

Die sluymt, by daegh oft nacht

 

Versuym, baet gheen na klacht,

 

'tVerlies tot zijnder grooter schant

 

Van een so kostelijcken pant

 

Niemant // 'tweer vant

 

⁺Dus oeffent u verstant.

 

Die Wet // gheset

 

Om weeren, wat mach schaden,

 

Neemt aen sonder verlet,

 

Zijt oorden onderdaen,

 

Te bet // ghy met

 

Den tydt so sonder smaden,

 

⁺Der wijsheydts padt sult gaen

 

Haer inden gront verstaen,

 

Dit is, die rechte baen

 

Ghewis, gheen ydel waen,

 

Die't oyt te recht verstonden siet,

 

'Tverbondt viel hem so zwaer doch niet,

 

⁺Ghy kondt // goet ront

 

⁺Vermeerderen uwe pondt.

 

Nu groeyt // en bloeydt

 

Mijn geestkens uyt ghelesen,

+ Eph.5.16

+ 1.Ti.6.12

+ Prov.1.28

+ Prov.3.1

+ Prov.1.2.

+ Mat.25.16

+ Psa.92.13

[p. 53]

 

Met 's Geests natuer besproeyt⁺

 

Weest neerstigh int ghebou,

 

Lust voeyt // kloeck roeyt,

 

En laet u niet verknesen,

 

Ick wijsheyt, uwe Vrouw,⁺

 

Sal geven u mijn Trouw,

 

Dijn Naem // ick voor u behouw⁺

 

Den faem // die't oyt vergouw,

 

Met ryckdom, goet en eer belaen,

 

Ver van haer salse zijn ghedaen,

 

Die teer // in leer,

 

Maer in't versuymen meer.

 

Mijn zee // oock mee,⁺

 

De jonckheyt vordel dede,

 

Wilt ghy niet zijn gehoont,⁺

 

My voor u tuchtster kroont,

 

Rust, vree // in stee

 

Van tweedracht staen alrede,

 

Soo my met reden toont

 

Dat oorden by u woont,

 

Met konst, wert ghy verschoont,

 

Tydts jonst, u wel beloont,

 

Hierom u tydt doch wel besteedt

 

Tot deught en eer zijt snel bereedt,

 

D'ontucht // ontvlucht,

 

Zijt gierich tot leer-sucht.

+ Esa.44.3.

+ Sap.8.9.

+ Pro.3.16

+ Prov.1.4

+ Prov.1.25