|
| |
| |
| |
Een stichtelijcke Predicatie, ghestelt ende beschreven van eenen Vrient Godts, over het Euangelium Mattheus int 25. Capittel. Inhoudende van de vijf wijse ende vijf dwase Maechden, luydende den texst gelijck als volcht.
1. Dan sal dat Hemelrijck ghelijck zijn tien Maechden die haer lampen namen ende gingen den Bruydegom te ghemoet.
2. Maer vijf waren dwase ende vijf waren wijs.
3. Die daer dwaes waren hebben haer lampen genomen, maer sy namen gheen olye met haer.
4. Maer de wijse namen olye in haer vaten met haer lampen.
5. Doen nu de Bruydegom vertoefde werden sy alle slaperich ende sliepen.
6. Maer ter midder nacht quaemmer een gheroep, siet den Bruydegom comt gaet hem te ghemoet.
7. Doen stonden alle dese Maechden op ende vercierde hare lampen.
| |
| |
8. Doen spraken de dwase tot de wijse, gheeft ons van u olye: want onse lampen gaen uyt.
9. Doen antwoorden de wijse, en spraken niet alsoo op dat ons en u niet en ontbreke, maer gaet tot den vercoopers ende coopt voor u selven.
10. Ende doen sy ginghen om te coopen quam den Bruydegom, ende die daer bereyt waren gingen met hem in ter Bruyloft, ende de deure wert toe ghesloten.
11. Daer nae quamen de ander Maechden, segghende: Heere, Heere doet ons op.
12. Maer hy antwoorde ende sprack, voorwaer ick segghe u, ick kenne u niet.
13. Daeromme waeckt, want ghy weet noch dach noch uere, in welcke des menschen Sone comen sal.
DEse voor ghelesen woorden seer beminde in Christo, daer in zijn begrepen uytnemende goede leeringen, daer in wy met goet on- | |
| |
derscheyt connen proeven of wy oprechte Christenen zijn ofte niet, laet ons met aendacht aenhooren de leeringen des selves.
1. Ten eersten werdt het rijck der Hemelen by tien Maechden geleken, maer de vijf waren dwaes, ende den ander vijf wijs.
2. Ten tweeden werter eenen Bruydegom voor gestelt die dese Maechden te ghemoet ginghen.
3. Ten derden wert voor ghestelt het onderscheydt van het bereyden deser Maechden, in olye te hebben, ofte geen.
4. Ten vierden werdt voor ghestelt het vertoeven vanden Bruydegom, dat als doen alle dese Maechden slaperich werden ende sliepen.
5. Ten vijfden wert voor gestelt datter ter midder nacht een gheroep quam, siet den Bruydegom comt gaet hem te ghemoet.
6. Ten sesten wert geseyt dat doen alle de Maechden opstonden ende dat sy haer lampen vercierden.
7. Ten sevenden wert voor ghestelt het uyt gaen vande dwasen haer lampen, ende dat sy als doen totten wijsen liepen om olye.
8. Ten achsten werdt der wijsen antwoort voorghestelt dat sy niet over en | |
| |
hadden voor haer, maer datse totten vercoopers soude loopen om te coopen.
9. Ten neghenden als sy liepen quam den Bruydegom, ende die bereyt waren ginghen met hem in ter Bruyloft, ende de deure wert toeghesloten.
10. Ten tienden der dwaser comste ende haer aencloppen, ende de droevige antwoort die den Bruydegom haer gaf dat hyse niet en kende.
11. Ten elfden ende ten laetsten, die hertelijcke waerschouwinghe Christi, dat men waecken sal teghen de comste des Heeren.
In dese elf delen hoop ick V.L. dit heylige Euangelium tot leeringe voor te stellen, ende sal my keeren tot het eerste.
1. De Heere Iesus onsen Salichmaker, heeft het rijcke der Hemelen by verscheyden dingen vergeleken, somtijdts by een mostert saet, ofte een saet saeyer, Mat. 13. ofte een schat in een acker, ofte een suerdeech, ofte een costelijcke peerle, ofte een visschers net, ofte een Coninck die sijn Soon een Bruyloft bereyde, Matth.22. ende heeft also vele door gelijckenissen gesproken. Alsoo is dese voorstellinghe oock by gelijckenisse voor ghestelt, ende dat hy seyt het rijck der Hemelen is ghelijck tien Maechden, daer mede werdt ons te ken- | |
| |
nen ghegheven, dat de menschen die haer poghen de wereldt te verlaten ende Christum na te volghen dat dese werden ghenoemt het rijcke der Hemelen, want ghelijck de rijcken vande wereldt bestaen in menschen, ende sonder menschen geen Coninckrijcken en bestaen, alsoo oock is dat rijcke der Hemelen, ofte t'rijcke Christi, t'bestaet me in personen, welcke woorden rijcke Godts, wy bequamelijck moghen verstaen op de Gemeente der Christenen, welcke Ghemeente wel behooren sonder vlecke ofte rimpel te zijn: Maer het wert geheel anders bevonden, ende het sal hem aen genen dage anders openbaren: Want de Heere spreeckt by Matthe 7. niet alle die daer segghen Heere, Heere en sullen in het rijcke der Hemelen comen, maer die de wille mijns Vaders doen die inden Hemel is, ende Iohannes heeft oock hier af seer scherpt gepredickt, dat de Heere zijnen wan sal inde hant nemen, ende de Terwe sal in sijn schuere vergaderen, maer het caf metten viere verbranden. So dat wy verstaen connen, datse niet alle sullen int beloofde Landt comen, die wel Egipten in den schijn verlaten, maer alleen d'oprechte Gheloovighen. Soo dat het seer hooch van noode is, dat wy toesien dat onsen Christendom, gheen ydel Christen- | |
| |
dom en sy: Want het en conde die niet profijteren, al was hy mede aen den tafel des Heeren, doen hy niet bereydt en was met het ware Bruylofts kleet, Mat.22. Daerom beminde in den Heere, laet ons recht op waken: Laet ons opt rechte Fondament bouwen, gout, silver, of edel ghesteente, want hout, hoy en stoppelen mogen teghen t'vier der beproevinge niet bestaen, ende het blijckt overvloedich inde Schriftuere, datse niet alle behouden en sullen zijn, die wel uytwendich zijn in de Ghemeente, ofte belijdinghe van geloove doen, also dat onsen Salichmaker dit dan tot waerschouwinghe voorstelt, dat hoe wel dat de menschen, kinderen des rijckx ghenaemt werden, datter nochtans dwase onder dese sullen bevonden werden.
2. Ten tweeden, op dat wy ons wijselijck ende wel souden bereyden, soo stelt hy voor een Bruydegom, ende dese Bruydegom is de Heere Iesus, ende gelijck als dit is de alder weerdichste persoon, so behoort oock daerom de alder grootste yver ghedaen te werden, om hem weerdich te ontmoeten. Dat desen Bruydegom onsen Heere is, blijckt Iohannes aent 3. Capittel, daer hem Iohannes den Dooper dien name gheeft ende seydt, die de Bruyt heeft die is den Bruydegom, maer de | |
| |
vrient des Bruydegoms, die hoort sijn stemme, ende onsen Salichmaker noemt hem selven oock den Bruydegom, Matt.9. daer hy seydt, hoe sullen de Bruylofts lieden vasten, soo langhe de Bruydegom by haer is, maer de daghen sullen comen dat den Bruydegom, van haer sal ghenomen werden, dan sullen sy vasten, waer mede ghenoech bewesen is, dat Iesus is desen Bruydegom, ghelijck hy selve oock t'rijcke der Hemelen, ghelijckt by een Coninck, die sijn Soon een Bruyloft bereyt heeft, welcke Coninck den Vader is, welcke Bruydegom den Sone, onsen Salichmaecker is, den Bruydegom des nieuwen Testaments, dit is dan mijn seer beminde een waerdighen Bruydegom, ja selver de Coninck alder Coningen, Apo.19. de Sone des levendighen Godts, Math.16. ja de persoon, in welcken woont de volheydt der Godtheydt lichamelijck, in welcken oock verborgen sijn, de schatten ende rijckdomen Godts, Colos.2. door welcke oock de werelt gemaeckt is, Iohan.1. Colo.1. Hebr.1. ja dit is dien Bruydegom, daer alle Propheten van voorseyt hebben, die Salichmaecker, die Coninck over Syoen, Zachar.9. die Coninck der eeren, Psalm. 24. den Gheestelijcken David, Esa.36. de rechte plante Davids, en Co- | |
| |
ninck die wijselijck regheren sal, Iere.23. ende 33. een Coninck, wiens Coninckrijck gheen eynde en heeft, Esai.9. Daniel.7. ja tis den Coninck daer David van seyt, Psalm.45. Godt uwen stoel duert van eeuwicheyt, tot eeuwicheyt, Hebree.1. in Somma, tis die alderschoonste van wiens volheydt afbloeyt, ghenade om ghenade, Ioha.1. tis die fonteyne des levenden waters, die alle sonden can afwasschen, Zac.13. dit is den Bruydegom, des nieuwen Testamentes, die sijnen Gheestelijcken Bruyt soeckt, uyt alle nacyen ende tonghen, om sijn Bruyt ende huysvrouwe te becleeden, met reyne witte sijde, Apo.19. hy is die geestelijcken Salomon, den Coninck des vredes, om volcomen hem met de sijne te vertrouwen, ofte verlooven, in ghenade, in liefde, in trouwe, ende gerechtigheyt, Hoseas.2. hier hebt ghy nu ghetuyghenisse van desen alderweerdichsten Bruydegom.
3. Nu sullen wy tot het derde deel treden, Dat is tot het onderscheydt van hem wel ofte qualijck te bereyden, waer aen ons op het alderhoochtse gelegen is. Laet ons nu met aendacht toe hooren, hy stelt voor vijf dwase ende vijf wijse Maechden, hy seyt de dwase namen gheen olye met haer, maer de wijse namen oly in haer | |
| |
lampen ende vaten: Wy sullen dan ten eersten vertellinge doen van de dwase Maechden, ende wat dese dwaesheyt is, die ghemeenlijck by de ghenaemde Christenheyt schuylt, ende daerse jammerlijck mede besmet zijn. Int ghemeen is dat een groote dolinghe onder de Menschen, datse alleen den uytwendighen schijn wel hebben ende betoonen, als daer is dier uytwendige reghelen vande kercke, dats Doop ende Avontmael, inde Predicatie te gaen: Ia dickmael wel voor aen, maer haer ontbreeckt die olye, dat is haer ontbreeckt die salvinge des geestes, die weder gheboorte, die Doope met den heyligen Gheest ende viere, Matth.3. Actor.1. Haer ontbreeckt dat geestelijcke Avontmael, Apoc.3. sy zijn maer uytwendich inden schijn Christenen maer haer herte is onreyn, dat buytenste des Bekers is gewasschen, maer van binnen woont noch haet ofte bitterheyt, Mat.23. sy zijn ghelijck eertijdts de Propheten klaechden, sy quamen in den Tempel ende brochten spijsoffer, reuckwerck, Esa.1. met hoopen liepen sy inden Tempel, sy quamen als een groot volck, schenen met een brandende yver ontsteken te zijn, ende wandelden even wel na haers herten gierichheyt, Ezechi.33. Sy wilden met Godt rechten van weghen haer gherechticheyt, | |
| |
Esai.58. Maer Godt hadde verdriet in alle haer Godtsdienst, Amos 5. ende dat om dat haer herte niet verciert was met de reyne liefde tot Godt ende haer nasten, Esai.58. sy volchden maer den uytwendighen sleur, sy zijn traech tot de wercken der barmherticheyt, maer vierich tot het aertsche ghewin, haer herte dan inden Hemel behoort te zijn, dat is in die aerde soo vast, het zweeft al om in den Coophandel ende is vol van aertsche becommernisse, ende dat is een groote dwaesheyt dat een mensche zijn sorge ende betrachtinge heeft inde buyck sorge, als Paulus seyt Philip.3. sy zijn op aertsche dingen ghesint, ende haren buyck is haeren Godt, ende haer eynde de verdoemenisse, dit is oock gebleken inde dwase rijcke man daer de Heere Iesus af seyt, Lucas 12. die tot zijn ziele sprack eet ende drinckt ghy hebt voor veel Iaren vergadert: maer wat seyde dat Godlijcke antwoort o ghy dwaes, ofte sot in dese nacht salmen u ziele van u eyschen wie salt dan besitten dat ghy vergadert hebt, also gaet het den genen die hier schatten vergaderen, ende en zijn niet rijck in Godt. Alsoo wast oock met den Ionghelinck die scheen wel gheneghen te zijn den Hemel te willen besitten, maer hy conde zijn herte niet af scheyden vande aertsche | |
| |
rijckdommen, Matt.19. Daerom claecht onsen Heere ende seyt, och hoe zwaerlijck sullen die rijcken in dat rijcke Godts comen, die haer betrouwen op rijckdom setten, jae 'tis lichter een Kameel door een naelden ooge te gaen, Marc.10. Ende dese gebreken zijn gemeen by de uytwendige schijn Christenen, liefde tot gelt ende goet. Dat wast oock dat Godt door den Propheet claecht, Esai.58. over die, die daer meynden sy waren Godts volck, ja so seer dat sy soo Godtsdienstich waren sy wilden met Godt rechten, sy vaste, sy baden, sy deden haer lichaem wee, maer dese behgeerten bleef in haer, haer herte was vast aen dat aertsche goet, haer schuldenaers en quelden sy niet te min, sy twisten ende keven ongoddelijck: maer wat seyt de Heere, schelt quijt de schult der quader coomanschappen, laet los die ghy benout, ende breeckt den hongherigen dijn broot, den elendiche leydt in u huys, ende kleet den naeckten. Siet dit waren de gebreken van de dwasen, uytwendich waren sy in schijn vol van Godts dienst: maer de hertelijcke Godtsdienst misten sy, daerom spreeckt Godt tot haer, ick hebbe lust aen barmherticheydt ende niet aen offerhande, aen wel doen ende niet aen sacraficien, Hoze 6. Ende den Propheet beschrijft | |
| |
oock van Godts weghen, en seyt om u offerhanden en straffe ick u niet: want die zijn altijdt voor my, maer offert den Heere danck, ende betaelt den alderhoochsten uwe beloften, Psalm 50. Siet seer beminde in Christo, de Duyvel is cloeck in zijn consten, hy laet de menschen wel behouden den uytwendighen schijn, van outs de offerhanden, nu de Doop ende het Nachtmael, ende blaest de menschen dat op met Saul, 1. Samuel 15. ick houde Godts ghebodt, ende ick hebbet volbracht, maer de schat des herten dat beste goet, die liefde ende alle dat heymelijcke cleynnoot, daer van maeckt hyse los, ende berooft haer dat, ende laetse speelen met die uytwendighe dingen, daer gaen dan die arme dwasen heen, ende meenen haer sake staet wel, ende sullen haer ten laetsten so schandelijck bedroghen vinden, dese exempelen sijn oock veel door den H. Gheest beschreven, als daer staet, Apo.2. ende 3. vande Gemeenten van Ephesen, staet eerst datse haer eerste liefde verlaten hadden, dit was t'gene daer den Bruydegom op siet, maer sy warent quijt, doet boete spreect de Heere, of ick sal comen, ende die Candelaer van zijn plaetse bewegen, die van Sardis desghelijcx, ghy hebt den name dat ghy leeft ende ghy zijt doot, siet den naem van | |
| |
Maechden, den uytwendigen schijn was daer maer het leven ontbrack haer. Insghelijcx Laodicea die waren lau geworden, t'vier der liefden was uytghedooft, den Gheest seyt och of ghy cout of warm waert, maer want ghy lau zijt, so wil ick u uyt mijn mont spouwen, alsoo walcht Godt de Heere vanden tragen. Nochtans dese meynden datse rijck waren, ende dat haer geen dinck ontbrack, maer effen heeft haer die olye ontbroken, Een ydele lamp sonder brant, een gheloof sonder wercken (Iaco.3. der liefden, dit is der dwaser Maechden ghebreck. Daerom raet ick u spreeckt de Geest dat ghy gout coopt dat met vier door viert is, treckt witte cleederen aen, ende salft u ooghen met ooghen salve op dat ghy sien meucht. Siet seer beminde in Christo, hier in hebben wy ons scherp te ondersoecken, ende onse ooghen uytten slaep op te doen ende onse eyghen weghen wel te onder tasten, niet altijdt op een ander sien, maer voor al ons selven wel waer nemen, Matt.7. Luce 6. Dit is soo noodich, ja boven alle dinghen ist van noode, op dat wy doch niet onder t'ghetal des dwaser Maechden bevonden werden, tot onser eeuwiger schanden ende zwaricheyt. Nu sullen wy in het derde deel verhalen, het wel bereyden ende waer | |
| |
aen, die wijse Maechden bekent werden, de wijse Maechden namen olye in haer vaten, met haer lampen, dit is alhier het onderscheyt, maer om dit tot onser leeringe wel voor te stellen, na onse beste gheweten, soo sullen wy de lampen nemen voor het geloove, de olye voor de gave des heyligen Gheestes, ende de brant inde lampen voor de liefde: inde vaten hebbense oock oly ghenomen, dat sullen wy verclaren op den gantschen inwendigen mensche: Gelijck als dan de dwasen mede wel lampen hadden, dat is een Historiaels gheloof, of datse wel de Artijckelen connen noemen, ja oock dat sy wel scherp connen disputeren vant gheloove so sy meynen, den eenen vande heylighe drievuldicheydt, de ander vande heylige menswerdinghe Christi, de ander vande kerckelijcke regelen, ende zijn oock wel vol oordeels over een ander, die juyst niet effen also gevoelen als sy: Maer al dit argueren is maer een mont geloof, een ledige lamp, een geverwet geloof, ende dese lampe en brant niet inde liefde Godts, ende daerom zijnse dwaes, oock zijn haer vaten (dats haer ghemoet) niet vol van Godtlijcke begheerten, maer aertsche als bewesen is, daerom is haer Godts-dienst ydel. Maer de wijse Maechden hebben al sulcken geloove als Paulus seyt, Gala. | |
| |
5. daer en ghelt voor Godt, noch besnijdenisse, nochte onbesnijdenisse, maer een gheloof dat door de liefde werckt: Hier hebt ghy terstont de verclaringhe, eenen lampe die daer brandt met die wercken der liefden, ende hier om ist alleen de Heere te doen, dat is altijdt zijn eysch, ten sy dat uwe gerechticheyt meer sy dan de Schriftgeleerden ende Phahrizeen, so en meucht ghy int rijcke der Hemelen niet comen, die waren oock uytwendich schijnbaer voor de menschen: maer haer hert ende ghemoet was ledich voor den Heere, daerom eyst de Heere op't hoochste van de zijnen, dat sy haer licht sullen laten lichten voor de menschen, niet om haer eygen eers wille, maer dat haren Vader mochte ghepresen werden, ende op een ander plaets, Luc.12. spreeckt de Heere, laet u lendenen om gort zijn ende u lichten branden, ende weest bereyt als de knechten die haer Heere vander Bruyloft verwachten, ende Paulus Philip.2. doet alle dinck sonder murmureren ende verwerringhe als suyvere kinderen Godts midden onder dit arch ende verkeert gheslachte, onder welcke ghy sult lichten als lichten inder werelt. Siet also moeten de wijse Maechden verciert zijn als David seyt, Psal.45. des Conincx dochter is gans heerlijc inwendich, haer kleet is | |
| |
door wracht gout, ende Salomon int hooghe Liedt, spreeckt oock vander wijser Maechden schoonheyt daer den Bruydegom spreeckt, hoe schoon is uwen ganck in uwen schoenen ghy Princen dochter, Canti.7. ende weder spreeckt hy, ghy sijt schoon mijn vriendinne uytter maten, schoon sijt ghy, Canti.4. ende weder ghy hebt my het herte benomen, siet seer beminde in Christo, hebt acht op die dingen, die de salicheydt aengaen, want wilt ghy Christi Bruyt zijn, ende als wijse Maechden ingheleydt werden, tot den Coninck, Psalm 45. Soo moet ghy u bereyden oprechtelijck, met al sulcken cleynoot, die uwen Coninck voor de sijne kent, o mijn beminde, hoe betoontmen dit cleynoot, hoort toe ick sal u den wech verhalen, Rebecca most haers Vaders huys verlaten, Genes.24. wilde sy den eenigen Isaac tot haer Bruydegom vercrijgen, sy heeft haer ootmoedich ter aerden gheboghen, ende Isaack heeft haer tot sijn Bruyt aenghenomen, ende alle zijn rijckdom gemeen gemaeckt, doet oock also, gaet uyt Sodoma, gaet uyt de werelt met haer bedrieghelijcken schijn, gaet uyt uws vlees lusten, versaeckt u selven, Matth.16. Luce 9. ende buycht u onder uwen Bruydegom, in dieper ootmoet met Maria, Luc.10. ende hy | |
| |
sal u oock ontfangen, hoort oock mijn beminde wat David seydt, als hy de ziele wil onder rechten, ende den wech wijsen na desen Bruydegom, hoort dochter spreeckt hy, neycht u ooren, vergheet u volck, ende uws Vaders huys, ende u Coninck sal lust in u schoonheyt hebben, Psa.45. hier mede accordeert den Apostel Paulus, seggende, mijn volck schept u uyt het midden van haer, roert niet onreyns aen, soo wil ick u ontfangen (spreeckt de Heere), 2.Cor.6. Siet mijn beminde, soo moeten wy warachtich afscheyden, van alle wat sonde ende boosheyt is, Esa.1. Miche.6. ende ootmoedich tot den Heere treden, ende hy sal ons dan geven die olye des geestes, ende ons als wijse Maechden vercieren, ende dese worden dan voor wijse Maegden uyt gesproken, ghelijck wy oock lesen, Apo.14. Als hy spreeckt, dese sijn niet besmet met vrouwen, want sy sijn Maechden ende volgen het Lam na, so waer het henen gaet, dese sijn uyt de menschen ghecocht, Gode ende den Lamme ende in haer mont en is gheen valscheyt bevonden, want sy zijn onstraffelijck voor den stoel Godts, hier hebt ghy o mijn beminde een uytdrucksel, welcke daer sijn de wijse Maechden, sy moeten het Lam na volgen, waert henen gaet, wat is dat gheseyt? dat is sy | |
| |
moeten effen verciert sijn, met sulcken versiersel als het Lam, d'welck haren Bruydegom is, met sachtmoedicheyt, met verduldicheydt, met lanckmoedicheydt, ende ootmoedicheydt, met liefde, dit bevesticht den H. Apostel Paulus, Colosse.3. daer hy seyt, treckt aen als Godts heyligen ende beminden, een hertelijck ontfermen, (merckt doch aen) hy seyt, hertelijck, dat is niet alleen in uytwendigen schijn, maer van herten bermherticheyt, noemt hy daer oock by, en vriendelijckheydt, ootmoedicheyt, sachtmoedicheyt, lanckmoedicheydt verdraecht malcanderen, vergeeft den een den anderen, als yemant eenige clachten tegen den anderen heeft, gelijck Christus u vergheven heeft, alsoo oock ghy, (maer seyt noch daer by,) boven dit alle doet aen de liefde die daer is, den bant der volcomenheydt, ende die vrede Godts behoude die overhant, in uwer herten, o beminde in Christo, dit ist cieraet der wijser Maechden. Noch seydt Paulus tot den Romeynen aent, 5.Capt. De liefde Godts is in onse herten uyt gestort, door den H. Geest die ons ghegheven is, dat is de olye ende de liefde den brant, also sijn vervult de vaten, dat sijn de ghemoeden der wijser Maechden, dit bevesticht noch den Apostel tot den Titum aent, 3. Capit. maer seydt hy | |
| |
doen, hem de liefde Godts t' onzwaerdts keerde, niet om de wercken der rechtveerdicheyt die wy deden, maer na sijn groote ontfarmherticheyt, heeft hy ons salich gemaeckt, door dat dat der weder gheboorten, ende de vernieuwinghe des H. Gheestes, die welcke hy rijckelijck over ons heeft uytghegoten, door onsen Heere Iesum Christum, siet dese uyt ghestorte gaven, maeckt salighe menschen, ende dese gaven, ontfangen alle den ootmoedighen den vernederden, den arm gheestighen, Matth.5. die haer sonden met rouwe beweenen, die werden int water der ghenaden gewasschen, ende ge-ent inden waren olijf-boom, Rom.11. ende tot ware rancken aenden wijnstock, Ioha.15. dese draghen dan soete vruchten, door dat sap ofte olye des H. Geestes, dit is Christi Bruyt dit sijn de uytvercoren kinderen, dese werden gedreven van Godts Geest, Rom.8. dit sijn planten der gerechticheyt, Esa.61. dese hebben Godt tot een Vader, 2.Cori.6. dese betrouwen alleen op Godt, dese sijn haer Bruydegom onderdaen, Ephesi.5. dese hooren als ghehoorsame schapen, des Herders stemme, Ioha.10. dese branden haer lampen van liefde, hier is de hertgrondelijcke liefde, 1.Pet.1. hier is ongeveynsde liefde, Romey.12. hier offertmen | |
| |
barmherticheydt met lusten, hier is de Goddelijcke natuere 2.Petru.1. dese dienen haer naesten uyt liefden, 1.Corin.13. dese soecken haers naesten prophijt als haer eyghen, Philipp.2. dese leven onder Godts bescherminghe, Psalm 91. dese ontfanghen met Iob alle dinghen van Godts hant, Iob 2. dese ghebenedyen Godt so wel in armoede, als in voorspoet, Psalm 37. dese sijn altijdt in Godt wel te vreden, dese rusten in haers Bruydegoms armen, Canti.2. dese werden gelaeft met de Appelen der liefden, dese ontfanghen haer troost vanden Heere, Esaie 40. dese hebben haer vreucht in heylichmakinge, Rom.6. dese sijn Godts eygendom, Eph.1. dese hebben alle haer wil in Godts wil ghegheven, Mat.6. daerom gaet het haer altijt wel, hoet haer oock gaet, want haer lust is in Godt, daerom is oock haer rust in Godt, Matt.11. o hoe weerdich ist, ja hoe weerdich ist die alsoo met Godt converseert, (Psalm 36.) ende met dat opperste goet vereenicht is, Iohan.17. och mijn beminde laet ons hier na yveren, ja met grooten ernst: want dit gaet alle rijcdom te boven. Hier na heeft Paulus gheyvert om Christo den Bruydegom so een reyne Maecht toe te brenghen, 2.Cor.11. elck ondersoecke ende proeve hem selven | |
| |
hier in mijn seer beminde, want dit ghelt onse eeuwige salicheyt ende behoudinge.
4. Nu comen wy tot het vierde te weten, ende het geschiede dat den Bruydegom vertoefde, dit vertoeven des Bruydegoms mijn seer beminde sullen wy alsoo verclaren, dat het met ons nu also gestelt is, dat alsoo langhe wy in dit sterffelijcke leven zijn, dat dan den Bruydegom vertoeft, nu dewijle de Schriftuere aen alle canten getuycht, dat hy niet langhe toeven en sal maer haest comen, ende al waert dat de Schriftuere t'selfde niet en seyde, soo leert ons de dagelijcksche ervarentheyt dat seer overvloedich: want ghestadich werden de Menschen wech genomen, den eenen voor den anderen nae, ende daer beneffens is niemant of zijns ghelijck is al wech, also dat ons leven snel verby gaet, ghelijck als Iob seyt aent 7. ende 9. Capittel, als een Wevers spoel ende eenen looper, ofte eenen Arent die snel vliecht tot zijnder spijse, also oock aent 14.Capittel, een Mens van een Vrouwe gheboren leeft een corte tijdt, ende zijn leven is vol moeyten ende cativicheyt, hy gaet op als een bloem ende valt weder af, ende en blijft niet, also oock David, onse leven vaert snel daer heen als vloghen wy daer af, Psalm 37. ende 90. ende die getuygenissen zijnder overvloet. | |
| |
Dewijle nu noch den Bruydegom een weynich vertoeft maer seer onseker hoe lange, so laet ons dan haesten, jae ick segge haesten tot zijnder rusten in te gaen, Hebr.4. och mijn beminde neemt de costelijcke tijt waer, want ghy meucht de selve met geen ghelt coopen, o die verloren tijt die in sonden door ghebracht wert! o schade ende eeuwige schade, die den tijt laet passeren in sonden, die niet uyt en sien om olye dewijl den Bruydegom vertoeft, wat sult ghy hebben te antwoorden, de Bruydegom roept ende segt comt al tot my, Mat.11. ende ghy blijft absent, hy vertoeft t'eene Iaer na t'ander ende ghy bereydt u niet, ende u daghen verloopen ende comen niet weder, ende als u daghen verloopen zijn, ende de tijt is voor by, ende u edele Ziele is verloren, o wat is dan den raet, of ghy schreyt, of ghy huylt, so sal nochtans den Bruydegom u niet verhooren: maer u belachen in u ongheval, Prov.1. Ghy weygherde doen hy u noode ende verwachte, ende ghy en gaeft geen gehoor, noch en bereyde u niet, ende daer en boven ghy hiet u noch in schijn oft al wel waer, ghy waert mede onder die Maechden ende ghy genaeckte my wel met u lippen maer u herte bleef verre van my, Esa.29. Mat.15. Ick wilde u herte bewonen, ende ghy | |
| |
hielt daer in ander geesten, die hoochmoet, de giericheyt er aertsche lusten, die besaten u herte, O onwaerdeerlijcke schade, die niet en is te weder halen. Dus gaet het om mijn beminde, den genen die den costelijcken tijt versuymen, ende den Bruydegom niet hooren, noch geen oly in haer vaten en soecken, die werden als den tijdt verloopen is metten bitteren doot overvallen, ende moeten alsoo, so sy boeteloos sterven eeuwelijck verloren zijn, want daer den Boom valt moet hy blyven (Prediker 11.) maer mijn beminde die den tijt nu wel in waer nemen ende niet en versuymen, mette wijse Maechden olye soecken, ende haer wel vercieren met liefde, vrede, lanckmoedicheyt, die dat rechte Bruylofts kleet aen doen, dat: die seden ende manieren van haren Bruydegom, die sullen in eenen soeten slaep ontslapen, t'afscheyden van dese werelt is haer een vrolijcken afscheyt, die moghen segghen met Iohannus comt Heere, Apocl.2. met David, och wanneer comt den dach dat ick u sien sal, Psal.42. met Iob, ick weet dat mijn verlosser leeft, die sal my hier na wederom uyter aerden verwecken, Iob 19. Met Hiskia, Heere ghy weet dat ick oprecht voor u gewandelt hebbe, Esai.38. met Paulus, ick heb een goeden strijt ge- | |
| |
streden, nu is my de croone der gerechticheyt bereydt, 2. Timot.4. O hoe salich; ja hoe ghelucksalich zijnse die haer tijt waer nemen, ende Gods lanckmoedicheyt achten voor haer salicheyt. Och mijn beminde ick vermane u hertelijck dat ghy altijt ghedenckt dat den Bruydegom vertoeft, ende dat ghy u wel bereyt, op dat u sterfdach sy u alder gheluckichste dach. Siet alsoo salt toe gaen als den Bruydegom vertoeft ende verbeyt, soo sullen beyde de wijsen ende dwasen ontslapen ende den natuerlijcken doot sterven.
5. Nu sullen wy beginnen het vijfde deel, maer ter midder nacht quammer een gheroep, siet den Bruydegom comt gaet hem tegemoet. Dese woorden sullen wy tot onser leeringhe verclaren, na dat den mensche is ontslapen ende wederom inde aerde gheleyt daer hy is van ghecomen, datter ter laetster Basuynen eenen grooten veranderinge sal gheschieden na de woorden des Heeren, de uere sal comen dat alle die inden grave zijn, sullen hooren de stemme des Menschen Soons, Iohan.5. Ende weder spreeckt de Heere Mat.24. dan sal dat teecken des Menschen Soons hem inden Hemel openbaren, ende sy sullen des Menschen Sone sien comen inde wolcken des Hemels met groo- | |
| |
te cracht ende heerlijckheydt, ende hy sal zijn Engelen uyt seynden met groot gheluyt der Basuynen, Luc.21. ende Marc.13. ende Paulus 1. Thess.4. de Heere selver sal neder comen met een velt geschrey des aerts-Enghels ende der Basuynen Godts uyt de Hemel, weder seydt hy 2. Thessa.1. wanneer de Heere Iesus openbaren sal vanden hemel, metten Enghelen zijnder cracht ende met vier vlammen. Also spreeckt oock Iohannes inde openbaringhe, siet spreeckt de Heere hy comt met de wolcke ende alle oogen sullen hem sien, oock die hem ghesteecken hebben. Siet seer beminde, hier hebt ghy getuygenissen der Schriftueren hoe dat het toe gaen sal, wat een grooten schrickelijcken dach datter voor handen is, Mala.4. Iae een dach dat de Elementen van hetten sullen smelten, ende de aerde met alle haer wercken sullen verbranden, 2.Pet.3. Dit laet ons met een vast gheloove aenmercken, ende ghedencken hoe wy al ghemoet zijn om als dan te verschijnen, siet als dit groote gheroep daer zijn sal, ghy dooden staet op en comt ten Oordeel, dan sullen alle Menschen moeten te voorschijn comen.
6. Wy sullen nu tot het seste deel treden, daer hy seydt, doen stonden alle dese | |
| |
Maechden op, t'sal effen also gaen, by maniere van spreecken, als de Sonne aent Firmament hooch klimt, ende den Somer ghenaeckt dan sietmen alderley cruyden, ende gewassen, doornen ende goede cruyden te voorschijn comen, alsoo mijn geliefde salt toe gaen, als de Sonne der gerechtigheydt openbaren sal aenden Hemel, soo salt al te voorschijn moeten comen, goede ende quade, niemant sal hem mogen verbergen, noch rijck, noch arm, edel, of onedel, Prince, ofte Tyran, dwasen, nochte wijsen, sy sullen alle verschijnen, ja die Zee sal haer dooden geven, Apoca.20. die helle, ende alle die daer slapen inder aerden, Daniel 12. O wonderlijcke cracht, ende oock voor alle dwasen seer verschrickelijck, want alsoo getuycht den Propheet, dat sy sullen loopen tot de vleder-muysgaten, tot de holen der aerden, ja sy sullen tot die Bergen roepen valt op ons, Apoc.6. siet seer beminde in Christo, hier sullen dan alle menschen te voorschijn comen, ende dan sal een yegelijck voort brengen sijne vruchten, ghelijck Christus seyt, doen stonden alle dese Maechden op, ende vercierden hare lampen, maer of schoon die Godloose noch wat hope behouden heeft, soo salt haest verstuyven, ghelijck de wijse man seyt, de hope der Godtlooser sal ver- | |
| |
stuyven, als een dorre distel bloem, die vanden wint verstuyft, ende op een ander plaetse de hope der Godtloosen is verloren, ende Apocali.16. de schande haerder naecktheydt werdt dan ontdeckt, ende by Matth.22. geen Bruylofts kleet aen hebbende, wert hy uyt ghestooten, o mijn beminde laet ons dit ter herten nemen, ende exempel nemen hoe de Heere seyt.
7. Ten sevenden, doen spraecken de dwasen tot de wijsen, geeft ons van u olye want onse lampen werden uytgeblust, ofte sy gaen uyt, o wat grooter ellende, daer sal die conscientie dan getuyghen, dat den costelijcken tijdt verloren is, daer is alle raet soecken verloren, alle naclaghen te vergheefs, daer en sal niet sijn te vinden, och laet ons doch toesien, dewijl noch den Bruydegom vertoeft, dewijle noch de Sonne der ghenaden schijnt, dewijl het noch den dach der salicheyt is, 2.Cori.6. want hier na en isser noch oly, noch laeffenisse, voor de Ziele te vinden, en of den verloren Ziele, dan al roept metten rijcken man, om een drup cout water t'sal niet moghen helpen, wee dan, wee dan, dat den dierbaren tijdt ghepasseert is, of sy noch soo veel soecken, sy sullen niet vinden, want niemant seyt David mach sijn Broeder verlossen, want het cost te veele | |
| |
haer zielen te verlossen, sy moetent eeuwelijck laten staen, Psal.49. o wat grooter versuym, die niet en is te weder halen.
8. Nu hoort ten achtsten, het antwoort vande wijse Maechden, niet alsoo op dat ons ende u niet en ontbreke, maer gaet tot den vercoopers ende coopt voor u selven, ten eersten wert hier vertoont gelijck al gheseyt is, dat in dien daghe niemant wat over sal hebben, voor sijnen naesten, dan dat elck alleen sijn eyghen Ziele mach verlossen, ja al wast Iob, ende Daniel, ende Noach, jae die alder heylichste sy sijn als dan alleen voor haer selven, maer de wijsen sullen spreken, gaet tot den vercoopers ofte kramers, ende coopt voor u selven, gheliefde inden Heere, elck heeft nu in dese tijdt toe te sien, hoe ende waer hy sijn salicheydt soecke, want daer is menichderley dolinghe inde werelt, sommighe seyt Paulus achten ghewin voor haer salicheyt, 1.Timothe.6. dat sijn seer dwase Menschen, ende men siet het openbaer in dese werelt, dat de menschen veel liever rijckdom soecken, dan haer edele salicheyt, men siet ondert gemeene Christendom, veel grooter yver omt aertsche ghewin, dan om dat Hemelsche, want de menschen sijn veele alsoo gestelt, int loopen, int coopen, int schrijven ,int wrijven, | |
| |
int rekenen, by nacht, by dach, datse nau tijdt hebben wat natuerlijck te rusten, ick late staen, om na Godt wat te yveren, jae het gaet met veelen alsoo toe, of dit al s'menschen salicheydt waer, en offer anders niet was, waer te nemen dan aertsche slommeringe, ende veel over hoop te sleepen, so dat Paulus wel seggen mach, die ghewin voor Godtsalicheydt achten, nu en comet niet onbequaem, dat die wijse dan sullen segghen, gaet tot die vercoopers, daer ghy eertijdts so na gheloopen hebt, coopt nu voor u selven, besiet of nu u gewin u wat sal helpen, o wat seyt de Heere, Mat.16. al waert dat een mensche de gantsche werelt wonne, ende hy lijdt schade aen sijnder Zielen, wat heeft hy dan daer mee hy sijn Ziele mach lossen, och mijn lieven ende in Godt beminde, hoort Christus Woordt doch, die daer seyt laet u herte niet bezwaert werden, met spijse, ofte dranck, ofte sorghe deser neeringhe, op dat u dien dach niet als een valstrick en overvalle, Luce 21. Noch isser een ander manier van coophandel, onder eenige oock ghenaemde Christenen, die oock een handel maecken, om de salicheydt te vercoopen om gelt, als daer sijn Ziel missen, Zielen uyt het vaghevier te verlossen, aflaten, oock biechten, ende dese dingen sijn | |
| |
oock als coophandel, dat die menschen de salicheyt om gelt vercoopen, sy vercoopen sonder twijfel, het gene sy noyt gehadt of ghekent en hebben, ende bedrieghen alsoo die arme dwaesachtige menschen, want de salicheyt bestaet alleen in Christo, ende en is anders nerghens te vinden, so comt het dan niet onbequaem, dat de wijse tot de dwase alsoo spreecken, gaet nu tot de vercoopers, die u eertijdts den Hemel, ende de salicheyt vercochten om ghelt coopt nu, maer hoe het is, het sal dan verloren loopen sijn.
9. Ten neghenden, seyt de Heere alsoo, als sy nu ginghen om te coopen, so quam den Bruydegom, ende die daer bereyt waren, sijn met hem in gegaen ter Bruyloft, ende die deure wert toe ghesloten. Siet mijn seer beminde, hier hebt ghy het profijt vant wel bereyden, met wat grooter blijschap, dat die dan ontfanghen sullen werden, want den Bruydegom, als dan comende sal sijn beminde Bruyt dan ontfanghen, in sijn Hemelsche Bruyloft, dit sal sijn de Bruyloft des Lams, daer van gheschreven staet, Apoc.19. laet ons verblijden ende vrolijck sijn, want de Bruyloft des Lams sijn ghecomen, ende sijn Huysvrouwe heeft haer bereydt, ende het is haer ghegheven, haer te bekleeden met | |
| |
blinckende, witte sijde, o hoe salich sullen se sijn, die aen desen Avontmael gheroepen sijn, aen dat Avontmael des Lams, jae hoe vrolijck sal die ontfanckenisse sijn, o mijn beminde bedenckt dit, daer sal die Bruyt haer Bruydegom sien, daer sy te voren van ghehoort, maer niet ghesien en hadde, laet die u herte beweghen tot yver, laet u ghemoet ontsteken werden, met grooter begheerten, om u nu wel te bereyden, op dat ghy dan uyt genaden meucht weerdich sijn, Christi lieve Bruyt te wesen, daer werden als dan u mede ghedeelt, alle de Hemelsche schatten, ende rijckdommen, daet sal u herte van blijschap verheughen, jae sulcken vreuchde sal daer sijn die volcomen ghenaemt werdt, Peterus seyt om des gheloofs wille, sult ghy u verblijden, met een onuytspreeckelijcke ende heerlijcke blijschap, ende Paulus seyt dat het noyt ooghe gesien heeft, noch oore ghehoort, gheen hert en cant oock bedencken, t'ghene Godt bereydt heeft die hem lief hebben, ende op een ander plaets, seyt Paulus, onse wandel is inden Hemel, vanwaer wy verwachten onsen Heere Iesum Christum, dats den Bruydegom, die sal ons nietige lichaem verclaren, ende maeckent ghelijck de claerheyt sijs lichaems, o wat sal dat een schoonheyt sijn, die niet | |
| |
erg aen, noch verouden sal, maer altijdt nieu volcomen, gheen afganck, wat seyt den Bruydegom selver, Matthe.13. dan sullen die rechtveerdighe blincken, als de Sonne int rijcke des Vaders, ende den Propheet Daniel 12. Sy sullen blincken, als des Hemels claerheydt, altijdt ende eeuwelijck, ende 4.Esdre 2. Ick sach op den berch Syoen, een groote schare, die niemant ghetellen en coste, die hadde den doodelijcken rock uyt ghetoghen, ende een ondoodelijcken rock aenghedaen, ende sy werden vanden Sone Godts, welck den Bruydegom is, croonen opt hooft gheset, ende palmen inde hant ghegeven, den H. David vraget den Heere, Psalm 15. Heere wie sal op u H. Berch blijven? Ende wie sal daer woonen in uwen Tabernakel? Wat seydt het Goddelijck antwoort: maer die sonder smette daer henen gaet, die de waerheyt uyter herten spreeckt, die zijn naesten geen leet doen, noch niet en achterclapt, etc. Dus moeten sy haer bereyden die mette wijse Maechden in de Bruyloft des Lams in gelaten sullen werden, laet ons dan o mijn beminde de smette der sonden aflegghen ende dat kleet des heyls aen doen. Hier af tuyghet oock Iohannes Apo.7. daer na sach ick een groote schare die niemant getellen en conde uyt alle Ge- | |
| |
slachten, Heydenen, volcken ende tonghen staende voor den stoel Godts ende het Lam, ghekleedt met witte kleederen ende Palmen in haer handen, dese riepen met luyder stemmen, Salicheydt sy hem die op den stoel onse Godts sit ende den Lamme, daer nae gaven de 24.Ouders haer lof ende prijs met de Enghelen ende vier dieren met neder vallinghe op haer aensichten, segghende Amen: Benedijdinghe prijs ende wijsheyt, danck ende eere, ende stercheyt sy onsen Godt van eewicheyt, tot eewicheyt, Amen. Ende een van de Ouders vraechden Iohannes wie zijn dese die met witte cleederen gecleet zijn, ende van waer zijnse gecomen, ende Iohannes sprack Heere ghy weet dat, ende hy seyde tot my, dit zijnse die uyt groote tribulacien gecomen zijn, ende hebben haer kleederen wit gemaeckt door t'bloedt des Lams, daerom zijn sy voor den stoel Godts ende dienen hem dach ende nacht in zijnen Tempel, ende die op den stoel sit sal over haer woonen, sy en sullen niet meer hongheren noch dorsten, noch de Sonne en sal niet meer haer bevallen, noch gheenderleye hitte: want het Lam midden inden stoel Godts salse regeren, ende salse tot den Fonteyne des levenden waters leyden, ende Godt sal alle tranen van hare oogen afwasschen. Hier | |
| |
hebt ghy die bereydinghe vande wijse Maechden, dat is door veel tribulacie zijnse gecomen, o mijn beminde lijt nu alle wat u over comt om uws Bruydegoms wille, want wy moeten hier met hem lijden, cruys dragen, trybulacie verdragen ende dan werden onse kleederen wit in Christi bloedt, die eerst voor zijn Bruyt leet alle trybulacie, ende dan sal den Bruydegom als hy comt die voor zijn Bruyt kennen die met hem gheleden hebben, die sal hy alle tranen der droefheyt afwasschen, ende met dat eeuwige leven ende volheydt beschencken. Ock mijn beminde denckt om dese ontfanckenisse, denckt om dese aenschouwinghe, denckt om dit verciersel, denckt om uws Bruydegoms liefde, denckt daerom als hy zijn Bruyt de hant sal geven, denckt daerom als hyse vriendelijck om helsen ende cussen sal, O ziele denckt wat u gebeuren mach, en wat schade dat het is dese Bruyloft te versuymen, dese heerlijcke Bruyloft ende Avondtmael sal eylaes! veel versuymt werden, nae dat woort des Bruydegoms, om de Coophandel, de hoocheyt ende wellust van dese werelt, als daer staet, Luc.14. Och mijn beminde waecht doch niet u edele Ziele met Esau om eender spijse wille, maer soeckt doch voor al, jae ick segghe soeckt | |
| |
voor al uwen eeuwighe salicheydt. Als nu den Bruydegom dese wijse Maechden in zijn Hemelsche Bruyloft sal ontfanghen, naet woordt des Heeren werdt de deure toeghesloten, och denckt eens om dat toe sluyten, ende die te laet sal comen, t'sal sluyten zijn tot bewaringhe van die lieve vrienden Godts: maer om nimmermeer open te doen voor die te laet comen, o Heere, Heere druckt het in ons herte wat schade dat het zijn sal die daer buyten blijven, op dat wy ons doch oprechtelijck bekeren.
10. Nu sullen wy tot het tiende comen, doen quamen de ander Maechden ende spraken Heere, Heere doet ons op, maer haer wert een antwoort ghegheven, voorwaer ick segghe u ick en ken u niet. Nu mijn seer beminde wat raet dan, salder gheen raet zijn dan altijt te vergheefs claghen ende roepen, ende niet verhoort werden. O ghy Menschen kinderen neemt uwes Heeren woordt ter herten, ende laet u hert nu bewegen tot boete nu den Bruydegom noch noodet: waerom zijt ghy soo traech ende so achteloos o ghy Menschen kinderen, meynt ghy dat de Heere liegen sal, gewisselijc hy seyt altijt de waerheyt, waerom laet ghy u dan soo gins ende weder sollen door u quade begheerten? Meynt ghy dat het altijdt tijts ghenoech is den | |
| |
Heere te soecken, voorwaer daer sal een tijt comen dat hy niet te vinden sal zijn, waerom maeckt ghy onschult om u ydel tijt verdrijf, sal u groote begheerten van rijckdom u wat baten, weet ghy wat u Bruydegom seyt, sy sullen zwaerlijck int rijcke Godts comen: Waerom hebt ghy lief tgene twelc u den inganck van den Hemel belet? Of meynt ghy wijser te zijn dan uwen Heere uwen Liefhebber ende Coninck, meynt ghy dat zijn woort u bedriegen sal, o neen, ghewisselijck hy heeft u den naesten wech ghewesen, dat is de enge poorte. Dus dan mijn beminde ick vermane u hertelijck neemt het ter herten, blijft niet dwaes mette dwasen, op dat ghy niet clopt, ende niet ingelaten en wert, want als de deure ghesloten is dan en salt niet baten schreyen noch weenen, och hoe sullen sy dan suchten, ende haer beclagen vanden versuymden tijdt, o wy ontsinnighe, wat baet ons nu ons rijckdom, onse wellusten, onse pomposicheydt, t'is al voorby ghegaen, als een gast van eenen dach, als een pijle die van eenen Schutter gheschoten is, ja sy sullen moeten bekennen, datse zware weghen ghegaen hebben, ende gheen teken van deuchde bewesen, dan sal de Bruydegom, ende Coninck die nu soo barmhertich roept, ende so vriendelijck noodet, sijn | |
| |
aenschijn in toorne stellen, ende sal wrake oeffenen over den onghehoorsamen, 2.Tes.1. Och mensche dat sout ghy in tijdts versinnen, ende de Heere soecken, dewijle hy te vinden is, want nu is hy barmhertich, ende van grooter ghenaden, Ioel 2. Daerom mijn seer beminde, schickt nu in die kennisse te comen met uwen Bruydegom, brengt nu vruchten voort, der liefden ende der barmherticheyt, want die nu van sijnder aert sijn, sal hy dan ten jonghsten daghe kennen voor sijn schapen, maer die nu in haet, in nijt, in twist, in tweedracht, in giericheyt, in hoochmoet leven, al sijnse mede onder t'ghetal, die Heere salse dan uyt munsteren, men mach hem niet bedriegen, sijn oogen sijn als vier vlammen, hy siet door des menschen herte, daer moet reynicheydt sijn, want die sijn salich die reyn van herten sijn.
11. Nu sullen wy tot het laetste comen, dat is die ernstighe waerschouwinghe des Heeren, daer hy seydt, daerom waeckt, want ghy en weet noch, dach noch uere, in welcke des Menschen Sone comen sal, Hier verstaet ghy o beminde, Christi trouwe, ende groote liefde, dien hy tot ons draecht, dat hy seyt, dat wy sullen waken, t'is de Heere bekent, wat een bedriegher den Duyvel is, hoe listich | |
| |
dat hy ons soeckt af te leyden, wat pijlen dat hy schiet, hy toont de werelt met haer heerlijckheydt, haer rijckdom, haer eere, Matt.4. ende soeckt alsoo de Mensche in een soeten aertschen slaep te brenghen, dat hy niet toe en siet, hy geeft de Mens altijt werck te woelen, inde wereldt, te loopen, te jaghen, andere wat anders, alsoo dat de Mens, dat beste vergheet, de Hemelsche liefde, de liefde Godts, de liefde des naesten, ja de Mensche heeft, so veel met hem selven te doen, met sijn buyck sorghe, hoe hy alle overvloet sal hebben, dat het hem niet beuren mach, den ellendighen te besoecken, den hongherighen te spijsen, den naeckten te kleeden, den crancken te besoecken, aendachtighe ghebeden te oeffenen, als hy hem dan somtijdts wat sal verpijnen, te bidden tot Godt, dan is hy so vermoeyt, van alle andere zwaricheyt, dat hy int slape valt, want den yver tot Godt is soo kleyn, hy can sijn oogen niet ophouden, om Godt sijnen Heere te bidden, ende als hy dan smorghens al ontwaeckt, so isser so veel onghedaen werck, die ghedachten zweven om, ende wederom, dat hy geen heylich onbesmet gebedt can doen tot den Heere, o arme Mens, waeckt doch op, en laet u niet verleyden, noch bedriegen, want het sijn doch al des | |
| |
Duyvels practijcken, want die soeckt u vant eeuwich leven los te maecken, op dat u deel met hem sou sijn inden vierigen poel, wel mach den Heylighen Apostel segghen, waeckt op, ghy die daer slaept, staet op vanden dooden, ende Christus sal u verlichten, Ephes.4. ende op een ander plaetse, het is de uere om vanden slaep op te staen, ende die Heere seyt, ick segghe u voor alle dinghen waeckt, den Apostel Petrus, heeft oock hier af niet ghezwegen, seggende: sijt nochteren, ende waeckt int ghebet, want den Duyvel, u wederpartye, gaet om u als een grimmende Leeu, ende siet wie hy scan verslinden, alsoo soeckt den Duyvel, de Mensch te verleyden, ende die gheestelijcke goeden, (als hy slaept) gans te berooven, daerom mijn seer beminde, neemt waer uwes Bruydegoms stemme, draecht sorghe voor u dier ghecochte ziele, die uwen Bruydegom met sijn eyghen bloet ghecocht heeft, jae met sijn doot, een seer bitteren doot, heeft hy u dat leven ghegheven, soo ghy wilt op waecken, maer indien alle sijn arbeydt u niet en mach beweghen, al sijn waerschouwen, alle sijn liefde, alle sijn dreygementen, wat salt u dan helpen, so sult ghy moeten verwachten, mette dwase Maeghden, dat u die deure sal voor t'hooft ghe- | |
| |
sloten werden, dat sult ghy roepen, ende niet verhoort werden, ende sult moeten derven dat eeuwighe leven, ende sult in plaetse van dien den eeuwighen doot sterven, welcke is alsulcken quale, daer haer worm niet sal sterven, noch haer vier niet uyt gheblust sal werden, daerse eeuwich in pijne sullen moeten bekennen haer versuym, dat sy selve door haer eyghen schult niet hebben waer ghenomen den tijdt, maer om kleyne dinghen, hebben sy dat eeuwighe goet cleyn geacht, o schade boven alle schade, ende daer toe schande, jae eeuwighe schande, die eenighe Godt wil dit alle door sijnen lieven Soon in ons herte in drucken, op dat wy het versuym der eeuwicher salicheyt ontvluchten, ende dat wy neerstich, met de wijse Maechden, olye soecken, opdat wy met blijschap ontfanghen werden, in des Bruydegoms Camer tot onse eeuwige salicheyt, Amen.
|
|
Auteursrechtvrij