Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz– Auteursrechtvrij
[pagina 292]
| |
| |
[pagina 293]
| |
Hoe mild' en soet // die dan sijn moet,
En soo t'vreught brenght
Ter saligheyt verheven,
Te leven,
Hoe vol geneught // moet zijn die vreught,
En alles heeft ghegheven.
Wijsheyt en const // de ziel ghesont,
Heeft in ghedacht,
Een groote gonst // en waerde jonst,
Hoe hoogh gheacht,
En lieflijck moet hy wesen,
Ghepresen,
Die de wijsheyt // maeckten bereyt,
En al wat meer magh wesen.
Soo oock uyt giet // veel wellust siet,
De dinghen schoon,
Die geen verdriet // maer vreugt aenbiet:
Denckt dan ydoon,
Wat wellust is woonachtigh,
Waerachtigh,
In hem ghewis // die Fonteyn is
Van dees gheneughten crachtigh.
Dit dan bedenct // wat dien geschenckt
Sal worden soet,
Diet wort ghehenght // te zijn gemenght,
Al met dit goet,
Oock wat by hem ghepresen,
Niet wesen,
En wat hy siet // sal hebben niet,
T'sal na sijn wenschen wesen.
| |
[pagina 294]
| |
Waerachtigh hy // sal hebben bly,
Wat hy begheert:
En tgheen hy vry // niet wil in ty,
T'al van hem keert,
Opent u hert en ooren,
Te vooren,
Hoort wat gheschiet // hier na met vliet,
Die uyt God is gheboren.
Mijn ziele goet // nu smaeckt hoe soet
Dat is de Heer,
Die hier weldoet // sijn kind'ren vroet,
Hier na noch meer,
s'Lichaems en des ziels goeden,
De vroeden,
Hy namaels geeft // dat gheen oogh heeft
Ghesien, noch hert vermoedet.
|
|