Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

De Boetvaerdige Sondaer,

Op de wijse: Vande 8.Psalm.

DEs Heeren lof wil ick met luyder keelen
En tot zijn eer met groote blijdschap queelen:
Ick wil zijn roem verkonden met geschal,

[p. 287]

 

Soo langh de Ziel mijn lippen roeren sal.

 

Hy heeft my uyt het slijm en stof der aerden

 

Sijn evenbeel' geciert in grooter waerden:

 

Hy heeft my daer ick lagh ghesmoort int quaed,

 

Door zijnen Soon ghenesen metter daed.

 

Ick was verdoolt ick gingh te vreemde weghen

 

Van 't rechte pad verwilderd' ick te deghen:

 

Ick gingh met vreughd', ghewentelt int verdriet,

 

Ick paste' op God noch sijn geboden niet.

 

Met volle zeyl begaf ick my de werelt

 

Ick sagh haer glans met heerlijckheydt beperelt:

 

Hoe lachte doen mijn wanckelbare ziel!

 

En dit wast heyl dat haer so wel beviel.

 

Maer alsoo haest ick merckte Godes Wetten,

 

Wild' ick, door u, o Heer! dit quaed verpletten:

 

Ick nam't Gheloof, door 't roeren van u kracht,

 

Ick sagh vergaen de werelt met haer pracht.

 

Soo haest een Pluym verstroyt wort door de winden,

 

Soo haest was niet van al dien hoop te vinden:

 

O dacht ick, ist alsoo met u ghestelt:

 

Vaert wel, vaert wel, ick kies een trouwer Helt.

[p. 288]

 

Ick oeffen my ghestadigh in u waerheyd.

 

Wat vind' ick daer een overgroote klaerheyd!

 

Ick leere daer dat swerelts hooghe prael

 

Noch't godloos heyr verschijnt in Godes Zael.

 

V Woord is my een licht op uwe paden:

 

Een Bad daerin ick't sondigh vlees can baden,

 

V Woord is my een Leyd-starr' tot u school,

 

Daer in ick leer' en nimmermeer en dool

 

O God voert ons door uwe gunst ten Hemel,

 

Daer moet door't oogh eens naelden doch een Kemel:

 

Ick ben alree' so dweegh (door u genaed)

 

Dat ick door boet' verstreck een fijne draed.

 

Want u berout den vloeck op ons ghesproken:

 

Ghy soeckt het schaep dat elders leyt gedoken,

 

Ghy draeght dat weer en brenght het in de stal,

 

Daer 'tnimmermeer van u verdwalen sal.

 

Ghy wilt den dood des Sondaers niet, maer't leven:

 

Ghy cont uyt steen een vleesschen herte gheven:

 

De sonde' als bloed, ja als een Carmosijn,

 

Sal wit als Woll', door u ghenade, zijn.