Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Soot begint.
TIs huyden den dach der salicheyt
Eenen tijdt der ghenaden,
Dus lieve menschen u bereyt,
En danckt Godt vroech en spaden
Diese ons nu ghegheven heeft,
Ende niet meer in sonden leeft
Maer wilt u ras begheven,
Onder het jock des Heeren soet,
| |
[pagina 263]
| |
En doch na sijnen wille doet
Soo meucht ghy eeuwich leven.
Vier en water wort voor gheset
Die doot en oock dat leven,
Wat ghy begheert hier wel op let,
T'sal u werden ghegheven,
Die wech staet open en bereyt,
Die daer al totten leven leyt
Wie wil machse passeren,
Christus de Heer vol van goetheyt,
Heeft sijn armen wijdt uyt ghespreyt
Hy ontfanckt ons seer gheren.
Want het en is niet sijn begheert
Dat yemant gaet verloren,
Maer dat die sondaer hem bekeert,
En wijckt soo van Godts toren
Bekeert hem totten Heere soet,
Verlaet het quaet en doet het goet
Niet om de Heer verheven,
Die Heere en behoeft ons niet,
Maer hy soeckt ons met grooter vliet
Om salicheyt te gheven.
Dat heeft hy wel bewesen jent
Voor sestien hondert jaren,
En vier en twintich daer ontrent
Wat leet hy pijne zwaren
Voor onse sonden als een lam,
Soo haest als hy ter werelt quam
Most hy vervolgingh lijden,
Die ons socht te vergaren goet,
| |
[pagina 264]
| |
Als een clockhen haer kieckens doet
Most selfs te lant uyt rijden.
Ia die een Godt der Goden was
Wert Belzebub gheheeten,
Sy leyden hem veel laghen ras,
Oorsaeck des doots te weeten
Maer sy en vonden in hem niet,
Of hy met ons soo dede siet
Soo menichmael int Iare:
Want hy oorsaeck des doots wel siet,
Aen ons arme sondaers als riet
Tot boet wil hy ons sparen.
Dus lief heeft hy ons Ziele goet
Dat mercktmen wel aen desen,
T'heeft hem ghecost sijn roode bloet,
Dus vrienden wilt hem vresen
Die ons moet troosten inden noot,
Die zweet van bang'heyt bloede root
Om ons sond' en misdaden,
Die Enghel moest hem troosten seer,
Soo cleynmoedich was onsen Heer
Sijn vrient ginck heb verraden.
Die ons socht te verlossen al
Wert ghevanghen en bonden,
Versmaet gheslaghen acht voor mal,
En al om onse sonden
Sy gheselden met pijnen zwaer,
En croonden hem met doornen daer
Die ons gheerne sou gheven,
Een heerelijcke croone hier naer,
| |
[pagina 265]
| |
Die moest lijden veel spot voorwaer
D'welck sy met hem bedreven.
Die ons verstant en wijsheyt gheeft
In welcken soot mach blijcken,
Iae selve sulcken wijsheyt heeft,
Niemant is sijns ghelijcken
Siet, Winter, Somer, dach, en nacht,
Siet Hemel, aerde met aendacht
Sie om aen alle sijden,
T'staet al door sijn wijsheyt en cracht,
Noch is hy als een sodt gheacht
Swaer is gheweest sijn lijden.
Pilatus gaf hem oversiet
Te Cruycen hoort mijn claghen,
Die menich hadt gheheelt om niet
Wort hant en voet doorslaghen
Ghespant ghereckt met pijne zwaer,
Aent hout des Cruys int openbaer
Soo datmen mocht aenschouwen,
Sijn ghebeenten veel allegaer,
T'welck scheen door vleys en vel voorwaer
Dus was hy int benouwen.
Die ons gheeft cleederen aensiet
Om decken ons naecktheden,
En wil ons oock hier na met vliet,
Met witte sijde cleden
Die namen sy sijn cleeren daer,
Verspeeldense na Schrifts verclaer
Al stel ickt hier in sanghe,
Tis wel om te beweenen zwaer,
| |
[pagina 266]
| |
Hy is als een groot moordenaer
Int midden van t'ween hanghen.
Hy seyde dit is zwaer verdriet
Tot sijnen Moeder banghen,
Vrou dit is nu u sone siet,
Recht siet hen hier eens hanghen
De Vader heeft verlaten my,
Een spodt der luyden ick nu sy
Een wurm en ghenen mensche,
Vrienden neemt het int herte dijn,
Christus lijden en zwaren pijn
En doet na sijnen wensche.
Hy die gheschapen heeft de wijn
En t'aertrijck gaet vercieren,
Met schoone waterstroomen fijn,
Fonteynen en Rivieren
Die dorstighe hy te drincken biet,
Wt die Fonteyn des levens siet
Badt om drincken wilt hooren,
Water en mocht hy krijchen niet,
Gal en edick na Schrifts bediet
Dat hielden sy hem vooren.
Doen sprack hy nu ist al volbracht
Riep luyde sonder mieden,
En gaf sijn Gheest hier wel op acht,
Veel tekens daer gheschieden
Veel graven deden open haer,
Der heyl'gher lichamen voorwaer
Vercreghen veel het leven,
De Son verloor sijn schijnsel claer,
| |
[pagina 267]
| |
De steenen scheurden van malcaer
Men sach het aertrijck beven.
Voor t'heylichdom des Tempels siet
Hinck eenen kleet vol eeren,
Niemant en mocht daer in gaen niet,
Dan de Priester des Heeren
Dat selfde kleet dat scheurde daer,
Recht midden door na Schrifts verclaer
Het welcke daer bediede,
Dat open was ghedaen voorwaer,
Des levens deur voor allegaer
Door Christus doot en liefde.
Sulck een goetheyt en liefde groot
Heeft hy aen ons bewesen
Wy hadden wel verdient de doot,
Hy liet voor ons sijn leven,
T'ghevanck'nis heeft hy op ghedaen,
Soo dat wy moghen vry uyt gaen
Die deure staet wijdt open,
Wie daer uyt gaet wilt dit verstaen,
Die sal van hem de croon ontfaen
Laet ons doch daer na lopen.
Want Christus doot en vordert niet
Voor die daer gheerne blijven,
Int vanghen huys der sonden siet,
Haer lusten te bedrijven,
Die Ziel sal groote pijn ontfaen,
Int helsche vier daer eeuwich braen
Ia ergher dan te voren,
Salt metten selven mensche gaen,
| |
[pagina 268]
| |
Dus liefste wilt u wel beraen
Eer u tijdt gaet verloren.
Nu wil ick schier eynden mijn liet
Van Godts goetheyt ghesonghen,
Groote liefde mijns naesten siet,
Heeft my daer toe ghedronghen
Op hoop oft yemant mocht voortgaen,
Wt t'vanghenhuys der sonden saen
En dencken mocht uyt desen,
Heeft dit de Heer voor my ghedaen,
O Heer laet my u gheest ontfaen
Voortaen wil ick u vresen.
Mijn Broeders ende Susters soet
Laet ons doch niet vergheten,
Godts goetheyt die hy aen ons doet,
Hy heeft ons laten weten
Sijnen wille seer exelent,
Die de werelt niet en bekent
Prijst hem en wort niet moeden,
Strijdt vromelijk tot inden ent,
En bidt oock voor de menschen blent
Hout my dit liet ten goeden.
|
|