Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Door u gesicht, quam ick schoon lief in rouwe,
| |
[pagina 259]
| |
Niemant en can
Dese vreucht hier uyt spreken,
Die daer is ontsteken
Al by den Heere claer,
Soud' men niet dan
Wt gaen van zijn ghebreken,
Daer wy noch in steken
Ons suyveren te gaer,
Op dat wy mochten ontfanghen
Dese vreucht al met verlanghen,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor sijn moet.
Want noyt ooch sach
Noch in gheen hert ghecomen,
Is het dat den vromen
Van Godt noch bereyt is,
Yder dan mach,
Daer veel vant hout der boomen
Eten sonder schroomen,
Midden int Paradis,
Tis het hout des levens crachtich
Daer de ziele spijst waerachtich,
Ons Bruydegom goet
Lof hem daer voor zijn moet.
Salich sijn sy
Die hier af eet te deghen,
En op s'Heeren weghen
Aldus wandelen schoon,
Die sullen vry
Vanden tweeden doot wesen,
| |
[pagina 260]
| |
De Heer hooch gepresen
Die gheeft haer sulcken loon,
Sy sullen dan tryumpheren
Vrolijck metten Heer der Heeren,
Ons Bruydegom goet
Lof hem daer voor zijn moet.
Ierusalem
Een nieu stadt van ghebouwe,
Wiens straten van gouwe,
En gront van Peerlen sijn,
Voor t'Lams troon tem
Die vier en twintich ouwen,
Hoort men daer ontfouwen
Een nieuwe Liedt devijn,
Die hier na heeft groot begheren
Hen sal hy dit liet wel leeren,
Ons Bruydegom goet
Lof hem daer voor zijn moet.
In die stadt saen
En salmen niet behoeven,
Noch eenich bedroeven
En sal daer niet in zijn,
Son nochte Maen
Noch eenich licht om voeghen:
Maer daer is ghenoeghen
Aen Godes claer aenschijn,
Want de Heere uyt ghelesen
Die sal daer sellever wesen,
Ons Bruydegom goet
Lof hem daer voor zijn moet.
| |
[pagina 261]
| |
Dan sullen bly
De rechtveerdighe schoonen,
In des Vaders troonen
Blincken als de Son claer,
In witte zy
Ende met gouwen croonen,
Eeuwelijck daer woonen
Soo sullen sy te gaer,
Hongher noch dorst salse letten:
Want haer ter Tafel sal setten, Ons Bruydegom goet
Lof hem hem daer voor zijn moet.
Ia uyt en in
Sullen sy met hem treden,
Tis Malachias reden
Springhen als Calvers soet,
Dits u ghewin
Comt hier nu toch in vreden,
Al in s'Hemels steden
Ontfanckt aldaer u goet,
Laet ons dit doch overlegghen
Wat dat daer dan al sal segghen,
Ons Bruydegom goet
Lof hem daer voor zijn moet.
Met soet gheluyt
Sal de Bruydegom spreken,
Want zijn liefdt uyt breken
Sal van der minnen brant,
Comt hier mijn Bruyt
Mijn schoon een Duyf gheleken,
| |
[pagina 262]
| |
Hy salse aensteken
Een trou rinck aende hant,
Ende noch tot haer viertuyten
Al zijn Vaders schat ontsluyten,
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor sijn moet.
Oorlof ten ent
Wilt u Bruydegom wachten
By dach ende by nachten,
Nimmermeer af en laet,
Dat hy mach jent,
Woonen in u ghedachten,
Doet doch al u crachten
Dat ghy hier dus na staet
Soo sal u te loone gheven
Dese vreucht eeuwich te leven
Ons Bruydegom goet,
Lof hem daer voor sijn moet.
|
|