Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Ick vrijder een Maghet eerbaer, etc.
GHy edele jonghe Ieught,
Waer ghy u tsamen veught
In des Heeren naem verheught
Daer wilter dan fijn
| |
[pagina 121]
| |
Ghedachtigh zijn
Gods lof en eer
Om die te verbreyden seer.
Want zijn goetdaden schoon
Die hy geeft ons ten loon
Sijn groot ende veel ydoon
Soo dat hy ghewis
Wel weerdigh is
Lof prijs en danck:
Met een eeuwigh soet gheclanck.
Hy heeft tot menschen eel
Ons tsaem gheschapen veel,
Tot het schoon en Hemels deel:
En doener wy och!
Door slanghs bedroch
Waren verleyt,
Gaf zijn Soon tot saligheyt.
En om ons door sijn macht
Tonderhouden met cracht,
Schiep de Heer hierop wel acht:
Den Hemel seer groot
En d'Aerden-cloot,
Die twee te saem
Hy oock vercierde bequaem,
Al met het groote Licht
Aen den Hemel ghesticht,
Hy onse ooghen verlicht:
Dien guldenen schijn
Der Sonnen fijn,
Den dach maeckt claer
| |
[pagina 122]
| |
Met sijn schoonen glants voorwaer.
Den gehorenden Maen,
Met de Planeten saen,
En Sterren sy al ontfaen,
Haer bleken glans
Van dees Son gans,
Tot d'nachts profijt,
Te lichten int duyster wijt.
De aerde hy brenght uyt,
Veel vruchten en ghespruyt,
Cruyden, boomen vol van fruyt,
Oock Beesten seer reyn
Groot ende cleyn,
En Visschen mee
Die daer zwemmen in de Zee.
Veel voghelsche ghevlucht.
Swieret al inde Lucht,
Hebbende een soet ghenucht,
Soo datter wy an
Verwonderen dan
Van't soet ghefluyt
Deser cleyn diertjes gheluyt.
Dit en veel anders meer,
T'Comt alles van den Heer,
Tot ons menschen profijt seer:
Soo dat wy wel vry
Met David bly
Moghen voorwaer,
Spreken met verwondren claer.
Wat is doch Heer de Mens,
| |
[pagina 123]
| |
Dat ghy soo doet sijn wens,
En soo aenneemt sonder lens,
Ghy croont hem met eer,
En hebt als Heer
Ws hantwercks saen,
T'al onder sijn voeten daen.
Schapen // Ossen te saem
Dieren Vogh'len bequaem,
Tsy oock hoe dat is haer naem,
De Visschen oock mee,
Al in de Zee
Tis voor hem al,
Ten besten int aertsche dal.
Wie soud' dan dees Prins soet
Niet prijsen met ootmoet,
Voor de Wercken die hy doet,
Daer boven Heerlijck,
Noch in sijn rijck
Wil nemen aen,
Soo wy maer in deucht voort gaen.
|
|