Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

[p. 58]

Het sevenentwintichste Liedeken,

Op de wijse: Schoon lief wilt my troost gheven: Ofte
vanden sesten Psalm, Wilt my niet straffen.

IEucht u wil ick aenspreken
Die hier so gaet uyt steecken,
Pronckt met u schooneyt hooch // pronct, etc.
En cracht van u jonck leven
Recht oft niet sou begheven,
V in u jeught soo vroegh.

Cont ghy my wel vertooghen

Een schoon bloemtgen voor ooghen,
Dat niet haestigh vergaet // dat niet, etc.
Soo soud ickt oock ghelooven
Dat niet en soud verdooven
V schoon en soet ghelaet.

Maer laet een dochter comen,

En proncken t'haerder vromen
Al met haer wanghen root // al met, etc.
Haer schoon ende bruyn ooghen,
Die t'hert door min verdrooghen,
Sy verdroocht door den doot.

Ick sagh een Roose bloeyen,

Tscheen sy altijt sou groeyen,
Maer sy verwelckte ras // maer sy, etc.
Daerom en wilt niet bouwen
Op schoonheyt van de vrouwen,
Want t'vergaet haest als gras.

Ia veel snelder eylacy

[p. 59]

 

Als dooft een schilderacy:

 

Veel snelder dan een Roos // veel snelder.

 

Verderft van des Sons steken,

 

Soo comt de doodt ghestreken,

 

Maeckt bleeck de wanghen bloos.

 

Heden staet ghy in't bloeyen,

 

Morghen gaetmen u snoeyen,

 

Een sinckingh valt uyt t'hooft // een, etc.

 

Of ander zwarigheden,

 

Comen in uwe leden:

 

De schoonheyt dan verdooft.

 

Daerom ô jonghe bloemen,

 

Van schoonheyt wilt niet roemen:

 

Niemant oock seer bemint // niemant.

 

Alleen om schoon aenschijnen,

 

Die haestich gaen verdwijnen:

 

Maer tot deught weest ghesint.

 

Prince jeught hoort ten lesten,

 

Voor al soo wilt doch presten

 

Na des schoonheyts fonteyn // na des etc.

 

Een Son die altijdt schijnet,

 

En nimmermeer verdwijnet,

 

Dat is ons God alleyn.