Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

Het achtste liedeken,

Op de wijse: Edel Artisten coen Ofte,
Ick heb ghesien den tijdt.

DIE WERelts minnaers vlucht
SY ME Sullen verdwijnen,
Met alle haer ghenucht,
Die haer mesten als zwijnen.
Haer vreucht en haer verblijnen,
Haer heerlijcke cieraet,
Haer proncken en schoon schijnen,
Als een bloem haest vergaet.

Ia als een bloem op t'velt

Die heerlijck staet ontloken,
So d'Apostel vermelt,
Haest wert hy af ghebroken
En leyt ter neer ghedoken,

[p. 16]

 

Soo oock schoonheyt versmelt,

 

Als een op gaen van roocken

 

Ist metten mens ghestelt.

 

TRYomph en heerlijckheyt

 

Noch yet van s'werelts wesen

 

T'GENe oock hoort t'bescheyt,

 

SY MESTen deel niet vresen,

 

En volcht haer niet in desen

 

Of ghy comt int verdriet,

 

Soo wy inde Schrift lesen

 

Dat sal dan eynden niet.

 

Geen end' en sal daer sijn,

 

Tsal eeuwich eeuwich dueren

 

Al in de helsche pijn,

 

Daert branden sal en vueren,

 

En dit sult ghy besueren

 

Metten Rijcken man quaet,

 

So ghy volcht s' werelts kueren

 

En niet Godts wil en raet.

 

MAAr soo ghy na Godts Wet

 

RYst uyten slaep der sonden,

 

BAAdt en wast u van smet,

 

RENT Seer na Christi wonden,

 

En treet so in verbonden

 

Doort Doopsel met u Heer,

 

Namaels wort ghy ghesonden

 

Ten Hemel na Godts Leer.

 

DOCHTERS u Prince sal

 

V daer ontfanghen blijden

 

Al by dat lief ghetal,

[p. 17]

 

V verlossen van lijden

 

Soo ghy hier stelt besijden

 

Des werelts heerlijckheyt,

 

Gaet dan niet den wech wijden

 

Of u is pijn bereyt.