Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn

VVat den ouden betaemt.
Het xlvii. Capit.

De ouden sullen haer lichamelijcke arbeyt minderen, ende des ghemoets oeffeningen vermeeren: ooc bysonder naerstich zijn omme huer vrienden, ende de ioncheyt, maer aldermeest het gemeen weluaert, met raet ende wijsheyt (so si meest heeft mogen)

[fol. 48v]

behulpelijck te zyn. ⁺De ouderdom heeft haer sonderlinghe te houden voor traechheyt ende swaermoedicheydt: ende alhoe wel d'oncuyscheyt een yeghelick oneerlic is, soo is si inden ouden doch alder schandelicste. Comter dan d'onmatige geylheyt by, so ist een dubbelt quaet: want dees behelft in haer de verachtelicheyt ende oneere vande ouderdom: ende maect de onghetemperheydt der ionghelinghen noch veel onbeschaemder ende stouter.

+ De ouden behooren tot eens anders nut te leuen.