Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn
(1561)–Marcus Tullius Cicero– Auteursrechtvrij
Dat den grootmoedighen betaemt, hun niet te verheffen in voorspoet: noch den moet niet te laten legghen in teghenspoet.
| |
[Folio 35v]
| |
grootmoedich, als de sone dicmael d'alder schandelijcste was: dies schijnen si recht te vermanen, die daer leeren, dat hoe wy hoogher zijn, hoe wy ons cleynder ende goetlijcker dragen sullen. Panetius seyt dat zijn iongher ende vrient Africanus plach te segghen, ghelijck alsmen de moedighe paerden (die inden strijdt door tvreesselijcke gherucht soo wildelijcken tieren datmense niet manieren en mach) den berijders leuert, op datse daer af ghetemt souden werden omme die namaels te behendiger te mogen gebruycken: datmen oock alsoo mede de vermetele menschen, die duer haer gheluckicheyt ongetemt zijn, behoort te bestellen onder verstandige vrienden: die met redene ende goede onderwijsinghe d'onsekerheyt vanden tijtlijcke dingen ende d'ongestadicheyt des gelucx hun voor oogen stellende, haren hoogen verwaenden moet wat mogen betemmen. Ga naar margenoot+Ende den raet der vrienden staet ons aldermeest te gebruycken in onse alder meest voorspoedicheit: diemen dan ooc meer dan oyt te voren gelouen ende volgen sal. Ga naar margenoot+In dese gheluckige tijden moet elck hem wel nau wachten dat hy zijn ooren den pluymstrijckers niet en opene, noch hem niet nae den monde en laet spreken, daer door men al te haest verleyt wert. Want wy ons daer door te recht prijswaerdich wanen. | |
[Folio 36r]
| |
Waer wt ontallijcke veel sonden spruyten: als de menschen door goetdunckenheydt opgheblasen zijnde, ende in groote dolinghen leuende schandelijck bespot werden. Hier af heb ick tot noch toe genoech ghesproken. |
|