Kinderpoëzij



[pagina 118]
Lijsje had wel mogen zwijgen. lijsje. ‘Wat was die Neel weêr dom! Zij wist - begrijp eens, Moe! - zij wist niet op te trekken, Bij 't maken van haar som. Zij kon maar niet ontdekken: Twee van de tien is acht!’ de moeder. ‘Is 't daarom, dat gij lacht? Foei! 'k Hoor niet graag dat lagchend snappen. Komt gij nog van ons Neeltje klappen, Die jonger is dan gij? Wil ik u ook eens wat vertellen? Gij wist geen letter nog te spellen, Toen ge ouder waart dan zij!’ Die op eens anders domheid ziet, Is doorgaans zelf de knapste niet.