Hoe bereidt men een ketter

136. Wie is die godvergeten gek?

Volgens de schrijver van een artikel in de International Herald Tribune, 24 juni 1975, is de Derde Wereldoorlog al begonnen. Hij is begonnen in Yalta, 1945, toen Roosevelt en Churchill Estland, Letland, Litouwen, Moldavia en Mongolië kado gaven aan de Sovjet-Unie. Toen zij Joegoslavië, Oost-Duitsland en Polen in de steek lieten (hij noemt nog een handvol landen, waaronder Albanië).

Albanië en Joegoslavië door ‘ons’ in de steek gelaten tegenover de Sovjet-Unie? Het klopt niet zo goed, wat zeg ik, de vent is gek. Het zal eerder blijken dat de westerse grootmachten ons in de steek gelaten hebben door de schepping van het ambitieuze en zwaarbewapende West-Duitsland; welke gek is daar aan het woord?

Om de Derde Wereldoorlog tegen elke prijs te voorkomen stond het westen toe dat 20 landen in slavernij werden geleid, gaat de gek verder. Een kleine vraag: waren zij dan niet in slavernij of op het punt van uitgeroeid te worden door de rotmoffen? Volgens deze schrijver helemaal niet. Hij zegt dat de ellende pas begon na de opheffing van Hitlers terreur. ‘Welbe-

[p. 198]

schouwd tonen de laatste dertig jaren één lange neergang van het westen, verzwakking en dekadentie, één lange reeks van vergooide kansen, die aan de grote vijand, de Sovjet-Unie, ten goede kwamen. Noord-Korea, Cuba, Noord-Vietnam en thans Zuid-Vietnam en Khmerland gingen verloren, Laos staat op het punt te volgen; Thailand, Zuid-Korea en Israël worden bedreigd; Portugal springt in dezelfde afgrond.’

Ik pak Khmerland (Kambodja) er even uit, want van dat land weet ik iets meer dan jij, en ik ben er geweest. Het was een tamelijk socialisties boerenland onder een niet te gekke boerenprins, totdat het overvallen werd door de cia, het werd genixond, gekissingerd en geschlesingerd, dat wil zeggen er kwam een cia-regering, onder leiding van de landverrader Lon Nol, en zij die getrouw bleven aan het oude regime kregen het stigma ‘opstandige bolsjewieken’. Dat kenteken wees hen aan als onmensen die afgemaakt konden worden. Toen het allemaal niet vlot ging kwam het Pentagon met ongehoorde bombardementen. Een en ander duurde vijf jaar. De amerikanen zijn weer weg uit Kambodja, gelukkig, een geluk dat evenwel moest worden betaald met 1 miljoen doden (één op iedere zeven kambodjanen die er waren). En wat zegt de gek in de International Herald Tribune? ‘Khmerland ging verloren.’

‘Tans, nu de langste en meest dramatiese strijd, die om Vietnam, tragies eindigt met de moord op duizenden en de gevangenzetting van miljoenen...’ Zo schrijft hij. Hoe kent hij die getallen, moeten wij dat vertrouwen? Geen spoor van bewijs. En hoe zit het met de wrakken die uit de door de amerikanen gebouwde ‘tijgerkooien’ zijn vrijgelaten?

De gek gaat verder. Er zijn ook góede voorbeelden te noemen: Griekenland (1947), West-Berlijn (1948), Zuid-Korea (1950). Die drie gevallen schiepen vertrouwen en hoop in het Westen. Inderdaad goede voorbeelden, vooral Griekenland. Degenen die zich daar tegen de rotmof hebben verzet, en hoe dapper! zijn kapotgewalst door de krachten van het Westen en nog steeds kan zich er maar nauwelijks een demokratie staan-

[p. 199]

de houden tegen de krachten van het fascisme. Maar, zegt de schrijver: ‘Western spirits will need considerable firmness and Western eyes will need to be particularly clear-sighted to discern and accept the evidence of the methodical, constant, and triumphant instigation of violence and bloodshed throughout the world emanating from one source for almost sixty years.’ Men behoeft slechts de wereldkaart te bezien om te weten welke landen nu ‘aan de beurt zijn’.

Nog één keer: Wie is deze godvergeten gek? Hij heet Alexander I. Solzjenitsyn.