Hoe bereidt men een ketter

100. Zielig zijn stinkt. Machtig zijn ook.

Er zit een luchtje aan de zwakken, zielig zijn stinkt. Welke mensen worden geapprecieerd? De mooien, zij die durven, de sterken, de suksesvollen, in één woord, de machtigen. Nederlanders die de joden door de fascisten zagen weghalen en zich daarbij zonder veel moeite neerlegden, lopen warm voor het winnende Israël en beglimlachen het portret in de krant van Dayan. Moos is Moos niet meer, hij is Mosje. Dat betekent iets voor sommige nederlanders. Moos is geworden wat zij al waren: een echte man. Mooie nederlanders, hoor! Het woord man irriteert je in dit verband natuurlijk. Ik, die dol ben op het zien van goed voetballen, schrik alsof ik in een kwal grijp wanneer ik moet zien dat Fadhronc na de wedstrijd tegen België, bijna schreiend, in

[p. 152]

elk geval verstikt van de emotie, Johan Neeskens kust. Neeskens, wèl een vent. Ziek geweest, maar toch op het appèl en beslist niet minder hard er tegenaan in deze wedstrijd. Fadhronc: geen vent maar iemand die weet wat een man is. Dat zijn volgens Fadhronc sterke mannen, mannen die winnen.

Heb ik soms een afkeer van die sterkeren? Dat is niet waar. De russiese mannen die de duitsers bij Stalingrad weerstand boden en hen zelfs versloegen bewonder ik. De engelse vrouwen en mannen in de oorlog, die onder zeer weinig bemoedigende omstandigheden de Spitfires maakten, ook. En zij die er in opstegen. Göring, Bennecke tegemoet.

Waren die twee overigens ook geen machtige patsers? Jawel, maar er is iets anders dat een rol speelt, het waren misdadige machtige patsers. Göring is jammer genoeg niet opgehangen en Bennecke, die stafofficier van Hitler, is ten onrechte nog steeds niet doodgeschoten.