Hoe bereidt men een ketter

[p. 149]

98. Hoe joods ben ik zelf?

Een man die voor erg geleerd wil doorgaan en dat goed voor elkaar gekregen heeft, zegt het volgende: ‘Voor de palestijnen die in de kampen buiten Palestina geboren zijn, geldt jouw argument dat zij “terug” moeten niet: zij zijn er nooit geweest.’ Hij bedoelt wat hij niet uitspreekt, want slim is hij ook wel: ‘En zolang wij betere vliegtuigen, napalm, tanks, soldaten en veldheren hebben, zullen zij er nooit komen ook.’ Dat laatste is geen vrucht van geleerdheid, het is wel waarschijnlijk: zolang Israël inderdaad betere veldheren en vliegtuigen en napalm en tanks en soldaten heeft. Daarover hoeven wij dus niet te praten. Het eerste argument schijnt wél een overdenking waard.

Hoe kun je met recht over terugkeer spreken bij in de buitenlandse kampen geboren palestijnen? Die vraag mag ook een beetje ingewikkelder gesteld worden: waarom mag Mahmoud die in 1948 in een kamp in Libanon geboren is, niet naar het land dat zijn ouders en grootouders bewerkt hebben en waarop zij woonden, en een man die in 1910 in Coevorden geboren is, waar ook zijn ouders en grootouders woonden, wel? Het antwoord dat je van de zionisten krijgt is: de voorouders van die man uit Coevorden hebben tweeduizend jaar geleden in Palestina gewoond. Daarop kun jij dan zeggen: laten we aannemen dat die meneer Van der Beugel uit Coevorden van het jaar nul af in 't geheel twee miljoen voorouders gehad heeft. Daarvan hebben er in totaal misschien wel tien, misschien ook wel duizend in Palestina gewoond. Ik zeg misschien. Misschien geldt datzelfde voor meneer Mahmoud, die in het kamp geboren is. Waarschijnlijk echter ligt het aantal voorouders van meneer Mahmoud, dat sedert het jaar nul in Palestina gewoond heeft, wel tegen de twee miljoen.

Hoe weet Van der Beugel zo zeker dat hij zijn ancestrale spoor kan volgen van Coevorden (19de en 18de eeuw?) via Duitsland (17de-14de eeuw?), Polen (13de-10de eeuw?), Rusland (9de-6de eeuw?), Georgië (5de-3de eeuw?), Perzië (2de-1ste eeuw?) naar, pats, boem! een tuintje op de olijfberg

[p. 150]

in het jaar nul? Iedereen die je zoiets wil wijsmaken is een bedrieger. Aan onderzoek naar dit soort vroom bedrog moet alle voorrang worden gegeven. O, het bedrog is vergeeflijk, als je nagaat wat Hitler en de nsb-burgemeester in Nederland en de sekretaris-generaal die geen nsb'er maar nog erger was, en de Joodse Raad samen gedaan hebben om mensen voor hun verdere leven, dat overigens bedoeld was nog maar kort te duren, tot joden te benoemen.

Jij hebt ze verneukt, de Joodse Raad en burgemeester Van Maasdijk en meneer Frederiks en Adolf Hitler, maar ikzelf, waarom ben ik minder joods dan jij? Hoe joods ben ik zelf? Omdat ik toevallig door de mazen van de administratie van deze troep rotzakken heenviel, doordat de bewijsbaarheid van mijn eventuele joodse voorvaderen toevallig net iets verder wegligt dan bij jou? Misschien heb ik ook helemaal geen joodse voorvaderij hoor, god mag het weten - wacht even, op hem komen we nog terug - maar dat is mogelijkerwijs bij jou ook zo. Stel dat jij Kaplan heet en dat ik bewijzen kan dat die Kaplans van jouw geslacht eigenlijk moabieten geweest zijn, die in het jaar nul in Diban leefden? Het is namelijk erg door mekaar gaan lopen met die uittochten en volksverhuizingen van de hebreeuwse stammen. Halt, stop, er bestaat een Kaplanian wiens grootvader in Turkije geboren is. Dat ‘ian’ is trouwens in het armeens ‘zoon van’, zoals Petrossian zoon van Petrus betekent. Er blijkt van alles mogelijk te zijn.

Ik wil mijn meer valse dan geleerde opponent over wie ik begonnen ben echter wel de benefit of the doubt schenken, om hem nog het laatste woord te laten uitspreken: ‘Het is God, die dat land aan het volk van Israël beloofd heeft.’

Daar heb ik niet bij stil gestaan. Ik heb er inderdaad nog maar nauwelijks iets tegen in te brengen. Een later woord is er niet. Ja, ik zou meneer Van der Beugel in Jerusalem (voorheen te Coevorden) misschien kunnen zeggen: Als er iemand is die u, meneer Van der Beugel uit Coevorden, Jerusalem beloofd heeft, dan moet die persoon gedagvaard worden wegens opruiing tot roof en moord, en veroordeeld.

[p. 151]

Je rilt er van als je leest dat een woestijnstam duizenden jaren geleden ook geloofde dat iemand hun Jericho en Ai beloofd had, en kijk maar wat er gebeurde: de scherpte des zwaards ging over de mannen, vrouwen en kinderen wier land uitgeloofd was. Begin je alwéer zo, Van der Beugel? En durf je de naam van God te noemen?