Strauss, die hetzelfde zei in duidelijker woorden: geen sprake van aanvaarding van de Oder-Neisse-Linie of van het onbewapend blijven van Duitsland.
Wat willen de heren dan? Je hebt het geraden: een nato. (Waarom schrijf ik niet navo maar gebruik ik een T? Omdat die T voor Treaty staat, en voor zo'n onnederlands verdrag kun je beter de amerikaanse tekens kiezen.) Met Amerika en de andere west-europese landen; West-Duitsland voorop. Het gaat niet zó maar, in bv. Frankrijk; hoe makkelijk ging het in Nederland? Wie was daar toen minister-president? Drees. En wie minister van Buitenlandse Zaken? Luns. Ach!
Strauss reist Europa op en neer om de klanten rijp te maken. (Ik zal nog een keer voor je nakijken met wie hij in Nederland gesproken heeft; rond 1954.) Hij biedt een Europese Verdedigings Gemeenschap aan.
Daar stelt hij maar één voorwaarde tegenover: de toestemming om Duitsland weer te mogen militariseren. In 1954 zetten Dulles en Adenauer Frankrijk onder druk - wat doet Nederland? - en de nazi-luitenant, de specialist in wehrgeistige Führung, krijgt zijn zin: in Parijs wordt per 5 mei 1955 de nato opgericht.
Strauss gaat verder. Hij verzoekt Hitlers generaals en admiraals om meewerking met het doel ‘die Kontinuität der unzerstörbaren soldatischen Werte wiederherzustellen’ (Stuttgarter Zeitung, 31-3-1954). Hij verzekert aan de Waffen-ss dat hij hun prestaties mee opneemt in zijn ‘hoogachting voor de duitse soldaat in de laatste wereldoorlog’.
Wij zijn terug in het Derde Rijk. Jullie weten het misschien nog niet. Je zult het ondervinden. Wie denken dat zij het ook weer ondervinden zullen? De oost-europeanen. Zij antwoordden op de nieuwe kreatie van duitse onveranderde nazi's. Met het pakt van Warschau.
Auteursrechtelijk beschermd