Gedichten

[p. 35]

Zendstation

Radio, stort de bekkens vol,
houdt u, Heelal, voor de mens gereed:
klankspringend van planeet op planeet
woedt hij over de stromen van licht,
kracht en vuur! dit is het uur!
Adam zelf heeft zich opgericht
en bedient hier de knoppen.
IJl dan elkander voorbij, gij ontladingen;
niet meer te stoppen
koortsige reeksen sidderend vuur
zendt hij uit in concentrische haringen.
Hoor hoe zijn zonen hem nazingen:

[p. 36]

 

‘Klankstroom, smelt alle vezels door,

 

gongslagen slaat de nieuwe struktuur

 

uit niets tot kristallen constructies,

 

ritmen rijg klank aan klank tot de snoeren

 

die God zullen moeten vervoeren,

 

klankgroepen span met de dood

 

of daartegen samen, geen nood,

 

de hand die dit zenden af wil zetten

 

zal ik neuriënd schieten,

 

hand en knop, tot brak puin

 

van kapot bakeliet en

 

wat bloedende huid,

 

maar de stroom spat voort

 

van het ongehoorde,

 

glas en hars en been

 

worden kracht en geest;

 

energie, spat om,

 

in ons zendstation!’