Mastreechter versjes en leedsjes (onder ps. P.C.d.B.)

[p. 3]

Aon de lezer

Mien lezers, in dit beukske steit

Wat iech zoe in gedachte,

Mèr hot en haar gesjreve höb

Es iech ten trein moos wachte.

Daan diechde iech op mien meneer

E doedgewoen verhäölke,

En fiemelde zoe gèt inein

Al in mie moojerstäölke.

Totdat miech lès ins eine zag:

‘Aoch, laot tie dinger drökke,

Verkoup ze veur de sjariteit

Dat zou misjien wèl lökke.’

Toen bin iech wel besjeemp gewees,

Mè lezer, höb erberme,

Et geit em um de versjes neet,

Allein mer veur den erme.

En gef ger miech e wöllemke

Daan sjeit mer oet mèt leze,

Want iech höb aon mien vajerstad

Toch einen deens beweze.