Sjöddeköl. Rijmelkes in 't Mastreechs

[p. 41]

Drei leedjes

Vrij vertaold nao Jaques Perk.

1.

Es vaan dienen effe veurkop
iech de bloonte lokke striek,
en, m'n han daan aon d'n slaope
in d'n gries-blauw ouge kiek,

veulste daan, mie klein, bloond meitske
dat iech zielsgelökkig bin,
es iech ouch neet mèt mien lippe
al mien zaoligheid bekin?

Zouwe doezend wäördsjes kinne
zègke, wat iech tot diech zègk,
es iech op die bloonte lokke
zegenend m'n han daan lègk?

Errem taol, die oet moot spreke,
wieväöl tot iech um diech geef,
es iech veul wie diene boezem
vaan't gelökkig kriete beef.

Es vaan dienen effe veurkop
iech de bloonte lokke striek,
en, m'n han daan aon d'n slaope
in d'n gries-blauw ouge kiek.

veul iech miech diene bewaorder,
- sjoen'ch gei woord spreek vaan gelök -
al m'n hoop sprik oet de puunsjes
die iech op dien lippe drök.

[p. 42]

2.

'ch'Zal d'ch ins get zegke, meitske,
wat ste neet begriepe zöls,
't'is tot stiech mie ganse weze
mèt get leefeleks vervöls.

't'Is tot iech zouw wèlle kriete
es iech dink aon 't gelök,
wat 't duifke miech zal sjinke
dat iech in mien errem drök,

Kiek, mien woening weurd 'nen hiemel,
lenteblömke, zonnesjien,
este dao zöls fleure, straole,
en mie vruike daan zöls zien.

Aoch! Iech zeen d'ch al vol blijdsjap
lachend loupe um m'ch heen......
Keend! Iech zal m'ch g'lökkig veule
es iech tiech gelökkig zeen.

[p. 43]

3.

Lègk d'n twie klein blaanke hensjes
in die breij han noe vaan miech,
en laot miech de köpke pune,
want get leefs dat zègk iech diech.

Luuster! 'ch'Wèl d'ch zègke, stèll'kes,
tot 't niemand kin verstoon,
wie iech somtieds kin verlange
mèt diech 't'leve in te goon.

Wie iech somtieds kin verlange
nao die hoeslekheid, - get stèls, -
die stiech in eus zonnig huiske
zeker miech bereije wèls.

Wie iech somtieds kin verlange......
nao wat maag en ouch moot zien,
um - laot miech d'ch nog ins pune -
in m'n kinder diech te zien.