Sjöddeköl. Rijmelkes in 't Mastreechs

[p. 40]

Kanneklits

Staon te wachte
in gedachte
op 't koume vaan de bös,
sjoen verhaole,
ideaole,
laote miech mer neet mèt rös.

Riech m'n blikke
nao de brikke
vaan de stòp, boe'ch op moot stoon,
op de steinsjes,
dames beinsjes,
zeen opins iech langs m'ch goon.

Iech loer op zoe,
en kiek vlak noe
in e snuutske, lachend leef,
sjoen figuurke,
op 'n uurke
leuk 'n heudsje; hartendeef!