Liederen van droom en daad

[p. 32]

Zegen, Heer....

Zegen, Heer, in welbehagen
Die te nacht ten aanval gaan
Zegen die hun leven wagen
Voor hun vorst, hun land, hun vaan.

Schuw duike in 't verraadrig duister
Al wie zint op moord en roof;
Heer, wij treden vóór uw luister,
Rustig in ons star geloof.

Zegen die de wapens voeren
In den heil'gen wederstand:
Want de mootd'ge monden loeren
Achter 't doomende IJzerland.

Steun hun stap en sterk hun handen,
Schut hun schoudren met uw schild.
Eer de verte opeens ontbrandt en
't Lood door hart of longen rilt.

Red hen voor wie lijdzaam lijden
Voor hun kroost aan de ijlen heerd;
Ach, zooveel die nog verbeiden
't Kind, dat nooit meer wederkeert...