Het gheestelyck opeeltjen van Hardoysche roose-bladers

Klaghte over de Zielen in’t Vaghevier.

Stemme:Van Ian van Liere.

Kindt hoort van Va’er en Moeder
’t Gheschrey in’t Vaghevier;
Waer is Suster en Broeder:
Sy maecken groot ghetier:
Mensch sy schreyen,
Bidden en vleyen,
En roepen onsen vriendt,
En roepen naer haer kindt.

2. V dansen en u singhen

Beswaert ons noch o kindt,
Veel smerten ons bedwinghen,
Ghedenckt mensch uwen vriendt:
Ghy wilt schincken,

[p. 14]

 

Met blijdtschap drincken,

 

V Ouders die zijn hier

 

Ghepijnt in’t Vaghevier.

 

3. Saeght ghy u Ouders branden,

 

En spercken in het peck,

 

Saeght ghy haer krijsel-tanden,

 

Saeght ghy al haer ghebreck,

 

Ghy soudt helpen

 

Ons lijden stelpen;

 

Helpt ons nu dan, o mensch,

 

Naer soo veel droef ghewensch.

 

4. Wy zijn ghevanghen Zielen,

 

Daer niet als druck en vloeyt,

 

Het vier wilt ons vernielen,

 

Ons handen zijn gheboeyt:

 

Ghy kont heden,

 

Met uw’ ghebeden

 

Ons helpen uyt den noodt,

 

Waer noch u jonst soo groot.

 

5. O Kinders allegader,

 

Peyst wien den kost u wan:

 

Vergheet een Kindt sijn Vader,

 

’t Is wonder hoe het kan.

 

Wien gaet naeder,

 

Moeder of Vader,

 

Oft ’s wereldts ydel spel?

 

De Ouders meen ick wel.

 

 

 

De quaetste plaeghe die men vindt,

 

Dat is een onghehoorsaem Kindt.