De pelgrimagie van het kindeken Jesus

IX. Capittel.
Jesus passerende door Cana keert tot Capharnaum by sijne Moeder.

JESUS willende vervolgen sijnen weg heeft afscheyt genomen van de Samaritaenen, ende wederom begonst te reysen naer de Stadt Cana in Galilëen. Siet gy wel Godtminnende Ziele, dat de brandende liefde van onsen Saligmaecker hem noyt en laet rusten? Hy gaet wederom bloot voets door dese lange steenachtige wegen: hy quetst

[p. 204]

dickwils sijne teere voeten: het sweet druypt hem af van alle kanten: hy gaet krom van flauwte, ende hy hyght geweldelijck. Volght hem altydts naer, en aensiet hem hoe hy arbeyt voor uwe saligheyt. Siet hoe hy somtyts niet voorder connende, sy selven neder-smyt ergens aen den kant van een riviere, alwaer sittende met sijn eene arme Discipels, eêt eenige drooge spyse, ende drinckt water om hem te verstercken; hebt medelijden met hem, ende dient hem daer in dat gy kont. Peyst dat gy een flessche met wyn hebt, ende verheugt u dat ghy daer mede sijnen bitteren dorst moogt laven: ende siet hoe minnelijck hy u sal bedancken: want hy is seer beleeft en gespraecksaem. Neemt daer-en-tusschen u genoegte met sijne voeten te kussen, ende 't H. Bloedt af te wasschen met uwe traenen: op dat gy moogt gevoelen en singen met S. Bernardus.

Nu sien ick, dat ick sochte;

Nu houd' ick, dat ick wenschte;

Met Jesus liefde ben ick gewont
O grooten brandt des herten gront.

Als Jesus aenquam tot Cana^(a) hebben hem die van Galilëen feestelyck onthaelt, om dat sy gesien hadden de wondere wercken, die Jesus binnen Jerusalem hadde gedaen. Ende onder andere quam hem daer in 't gemoet eenen kleynen Koninck, wiens Sone te Capharnaum sieck lag om te sterven, seggende: Heere komt toch eer dat mynen Sone sterft, Jesus seyde: Gaet uwen Sone leeft. ende hy is op die ure gesont geworden.

Luttel dagen daer naer zynde Jesus gekomen binnen Capharnaum^(b) heeft eenen Capiteyn van hondert Soldaten vol van geloove sijnde tot hem gesonden, dat hy soude willen sijnen knecht genesen. Den ootmoedigen Heere antwoorde: Ick sal komen ende hem genesen. Den Capiteyn ontboot

(a) Ioan. 4

(b) Matth. 8. Luc. 7.

[p. 205]

wederom aen Jesus seggende: Heere ick en ben niet weerdigh dat gy onder myn dack komt: seght maer een woort, ende mynen knecht sal gesont worden. Als dan Jesus seer prysende het geloove van desen Heydenschen mensch boven het volck van Israël, heeft den knecht genesen met een woort. Let seer aendachtelijck op al dat hier geseyt wort, en op de soete maniere van Jesus. Ende noteert uyt den H. Gregorius dat Jesus hier seer beschaemt maeckt onse hooveerdigheyt, die de kleynste verachten, en de groote van dese werelt adoreren: want hy ter contrarie en geweerdight hem niet te gaen tot den Sone van eenen kleynen Koninck, maer wel tot den knecht van eenen Capiteyn.

Jesus dan gekomen sijnde te Capharnaum met sijne Discipels, is van sijne gebenedyde Moeder onthaelt geweest met onuytsprekelijke blydschap: want sy sonder twyffel seer naer hem hadde verlanght. Sy dan hem ontfangende met open ermen, ende haer hooft op sijn borst leggende, heeft alsoo een poose tydts gerust, sonder een woort te konnen spreken. Daer naer met een bly gelaet op hem siende, Sone (seght sy) waer hebt gy soo lange geweest? Gy weet wel dat ick sonder u niet leven en kan. Alderliefste Moeder (seyde Jesus) gy hebt mynen Vader altydts by u: hy moet nu voortaen uwen eenigen troost wesen. Want om sijne gehoorsaemheydt te volbrengen, ende de zielen te helpen, sult gy nu voortaen al dickwils myne tegenwoordigheyt moeten derven. Sy hebben dan dien avont hun gerecrëert, meer met hemelsche discoursen als met spyse ende dranck. Nu dan Pageken van Jesus, en vergeet u lesse niet: wascht u Meesters voeten, ende dient hem in alles, gelyck hier vooren noch geseyt is. Siet wat huys men hier hout, wat proposten sy hebben onder mal cand'ren, en mediteert hier soo u Godt sal ingeven,