Amans sibi somnia fingit.
VI.
INsita est quibusdam tam ridicula Philautiae prurigo, vt, licet vel pepone insulsiores sint, omnia nihilominus splendida ac magnifica de sese polliceri audeant,
Quid dignum tanto dabit hic promissor hiatu?
Sanè cum vasa vacua magis tinniant, ac aristae inanes altiùs emineant,
Parturient montes nascetur ridiculus mus.
Placet Menedemi dictum aureum, qui Athenas studiorum causâ properantes primò sapientes esse, tunc Philosophos, inde rhetoras, denique rudes & omnium ignaros fieri, non minus lepidè, quam verè dixit. Valeat totum genus hoc Ardelionum. Solida, ac non in ventum docta mens (vt ille ait) quo diutius discit, in re plura, in opinione pauciora novit. Magna de seipso credere, exiguae scientię certum est judicium.
DAer is in sommighe menschen soodanighen ketelende jeucksel van eygen liefde, datse, schoõ sy zoutelooser zijn als pompoenẽ, evenwel nochtans veel groote dinghen van hun derven beloven. Maer wat can doch sodanigen hoogen snurcker by brengẽ na de mate van sijn wijt gapẽ? Voorwaer na de mael het van outs so gheweest is, dat een wan-vat meest bomt, eñ 't ydele coren-hayr hoogst uyt-steect, so en is van het wijdt-beroemde swanger gaen der bergen, gelijc Horatius seyt, niet anders te verwachtẽ, als de geboorte van een geckelijcke muys. De Studenten eerstmael 'tAthenen commende, seydt Menedemus, zyn dappere gasten, so sy meynẽ, maer strax niet anders als liefhebbers der wijsheyt, eñ daer na leerlingẽ der reden const, eñ tẽ lestẽ, gans plomp, ende van alles onwetende. 'tGaet noch huyden ten dage soo met yder van ons, hoe-men langher leert, hoe-men in der daet wel meer, maer naer eygẽ oordeel, min wetenschap heeft. Veel van sich te dencken, coomt van weynich te weten.
Varro.
OMnes videmur nobis saperdae festi-
vi, belli, cum simus copreae.
Ovid. de Art. 3.
PRona venit cupidis in sua vota