Silenus Alcibiadis, sive Proteus
(1618)–Jacob Cats– Auteursrechtvrij
[pagina 86]
| |
Maken en breken, zijn liefdes treken.
WY lesen van een beeck, daer d'Oude veel van schrijven,
Die t'vlammẽ van een toorts gewoon was af te drijvẽ,
En so dan yemant weer de toorts int water stack,
Al brandende terstont hy die tot hemwaerts track.
Dit zijn, ô Roosemont, dit zijn u eyghen streken,
Ghy dempt en temt mijn vier, wanneer ick ben ontsteken,
En weckt mijn brant weer op, als ick u schijn te cout:
'Tis doen, en weer ontdoen, dat minnaers besich hout.
| |
Amor, tela Penelopes.
FLumine cum Dodona tuo fax viva rigatur,
Stridet, &, a gelido victa liquore, perit:
Fer, puer, huc sine luce facem, mirabitur hospes
E medio flammas prosilijsse lacu.
Mira cano, sed Amica modo me tractat eodem;
Hanc ego vim graij fontis habere putem:
Jlla movens calidoque gelu, gelidoque calorem,
Me cupiente fugit, me fugiente cupit.
| |
Alterner faict aymer.
QVant ie suis eschauffé, tu refroidis mon ame,
Quant ie suis refroidi, renaistre fais ma flame,
Donnant vn contre-poix a l'vn & l'autre humeur:
D'vne immortelle mort ainsi, helas! ie meurs.
| |
[pagina 87]
| |
|