Gedicht ter eeren van den hoogh-gheleerden heer Iacob Cats. I.C.
Op sijne Const-rijcke Sinne-beelden.
DE Minn' end' haer natuur, haer eyghenschap end' crachten;
Des Borghers schult end' plicht, end' seden-rijck betrachten;
't Vermaken van de Ziel, de vveghen naer om Hoogh:
Stelt ons dit cunst-rijck Boeck, in Dicht end' Prent voor d'oogh'.
Dies ghy ô jeughdich Volck, int minnen on-ervaren,
Verraden van u oogh', bedroghen van u jaren,
VVien, door een domme cracht, Natuur ghevoelen doet,
Veranderingh' van sinn', vervvisselingh' van bloet;
End' ghy ghesetter Volck, die met verstant end' reden,
Naer vvijsheyts Even-naer, dijn paden vvilt betreden,
Dien tot behout end' heyl, de Borgherlijcke vvet,
Als recht-snoer van u doen end' laten, is gheset;
Ghy oock ô heylich Volck, ghenomen uyt veel volcken,
Die steets, met hert end' sin, gaet dringhen door de vvolcken,
Tot in den Hemel toe, die 's vveerelts Doen veracht,
Om dat u ziel, hier naer, een beter Goet vervvacht:
Comt hier, comt alle dry, en brenght yets tot vereeringh',
Van hem, die Dicht end' Prent, een yder stelt tot leeringh',
Coomt hant aen hant, end' eer hem al u leven gheeft,
Die, tot vermaeck end' leer, dit Boeck gheschreven heeft.
| |
Ter eeren van den selven.
DIe tot vermaeck end' leer, Dry dinghen heeft beschreven,
De Minn', de Borgher-plicht, end' 't Gheestelijcke Leven;
VVie vvenscht hem niet, met my, Dry dinghen tot sijn loon?
De Min-vrucht, Borgher-eer, end' Gheestelijcke Croon.
|
|
Auteursrechtvrij