Silenus Alcibiadis, sive Proteus(1618)–Jacob Cats– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Folio *****1v] [fol. *****1v] Op de drie bovcken der Sinne-dichten ende beelden Van den hoogh-geleerden heere D. Jacob Cats. WJlt ghy een Venus sien, een Venus die van boven By d'Oude vvert gheseyt, te zijn ghecomen aff, Vrania ghenaemt, een die eerst vvetten gaff, En toomen in de Min, van yder een te loven; VVilt ghy sien Venus Kint, maer 't beste van de tvvee Die Venus heeft ghebaert, dat vvacker, eerbaer, Maetje, Dat met een soet ghelaet en met een aerdich praetje VVel beylt (dat heeft het noch behouden van der zee) Maer 't beylt in eerbaerheyt: den and'ren is een lecker Die niet en vveet dan quaet, en rechte guytery, Hy tacketeylt te veel, hy jockt en scherst te vry, Is yemant vvat besmeurt, hy maeckt hem drie-mael gecker. Dees' is van ander stoff. Off vvildy gaen vvat voort, En mercken hoe bequaem de Leer van goede zeden V hier vvert voor-ghestelt, met beelden en met reden, Neemt in de hant dit vverck, ghy vintet al soo 't hoort. Tervvijl den arghen Mensch met al sijn cromme sprongen, Der Volcken ampt en plicht verdonckert en verblauvvt, En 't rechte zeden-snoer aen hondert stucken kauvvt, [Folio *****2r] [fol. *****2r] En heeft van 't Burgher-recht al vry vvat af-ghedronghen; Soo gaet u desen Bouck seer heerlijck stellen veur, Hoe vvy met eeren by den and'ren sullen leven, Hoe veel men aen de Eer off Baet-sucht moeten gheven; Hoe vvy in vreught ghestelt zijn sullen, en ghetreur. Ter vvijlen 't dolle Volck 't rijck Lucifers vveer bouvven, En vvillen vveten meer, als die haer 't vveten gheeft, En vvillen sien, dat God voor ons verborghen heeft, En nemen in veel meer als 't hart hun can verdouvven. Siet hier dit clouck Verstant, dat ruckt met sijn ghedicht Ons harten op, en leert al stichtelijcker saken; En gaet ons in den gheest, met troost en heyl vermaken, En doet ons heffen 't hooft na 't alderhooghste Licht. Men heeft tot heden toe ghekneutert en ghekeven, Off Zeelant oock vvel sou uyt-brenghen een Poëet, En tot op desen dagh niet veel men noch en vveet, Die in de Poësy den gheest om hoogh doen sweven, Maer nu is ons ghebreck gebetert met gevvin: Een isser ons als drie, drie-dobbel is ons eere, Ghy vint in sijn Ghedicht, Vreught, Deught, en heylsaem Leere, Heyl in de ziel, en Deught int leven, Vreught in Min. I. HOBIVS. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij