Maechden-plicht ofte ampt der ionkvrouwen, in eerbaer liefde, aen-ghewesen door sinne-beelden

[p. 28]

Als't qualijck wil,
Soo sit ick stil.
Quant l'oiseleur ne prend
De rien faict semblant.

phyllis.

INdien't dan niet en magh bestaen,
Dat haer een maegt sou bieden aen,

Soo laet doch immers vvesen goet

Dat sulcx haer vader voor haer doet.
VVaerom doch vrijtmen niet so vvel,
Met ons, als met een jongh-ghesel?
Veel hebben dit vvel eer betracht,
En daer is door te vveegh ghebracht
Dat vrijsters, nu bedaeght en out,
Naer eyghen vvensch zijn uyt-gehout.
Veel tamme vryers gapen niet,
Voor datmen hun de spijse biet.
Dan dit al dient vvel met verstant,
Behend'lick, door een derde hant,
Besteken, en soo stil beleyt,
Dat niemant merc' het recht bescheyt:
Niet anders dan den Vogh'laer doet
VVanneer hy sick tot vanghen spoet,
Die sit met tacken dicht beset,
En stelt een Roer-vinck in het net,
En hout daer op sijn oogh-ghemerck,
Tot op het eynde van het vvreck;
En soo den vang niet vvel en vvil,
Hy duyckt int loof, en svvijght al stil.

Nisi praeda, quiescit.

phyllis.

CEdo, nocet si virgo procis se deferat vltrò,

Tu tamen id patri nonne licere putas?

Crede mihi, tardis id calcar amantibus addit,

Sunt quibus oblatâ virgine caepit amor.

Sponte Duci phrygio natam pater ipse Latinus

Obtulit, oblatam troicus Hospes amat.

Haec tamen, haec alijs tractanda negotia mandet,

Si sapit, & docta se tegat arte pater:

Per tacitas melius geritur res ista latebras,

Aptius in multis hic movet, alter agit.

Sic ave fallit avem, rerum velut inscius, auceps,

Nec minus occulto retia sune trahit.