Reys-liedt.
Stemme: C'est un amant, ouvre la porte.
Al die sich stellen om te reysen
Met varen, rijden, ofte gaen,
Die moeten neerstigh overpeysen,
Wat dan behoort te sijn gedaen:
God dient voor alle dingh gebeden,
Eer dat men sich tot reysen stelt,
En als men vorder is getreden,
Soo dient sijn lof oock daer vermelt.
Die aen sijn paert laet haver geven,
En bidt den Heer wanneer hy reyst,
Is daerom noyt te rugh gebleven,
Schoon dat het beyde tijt vereyst.
Wenst ghy dan spoet tot uwe saecken,
Siet ghy òf voordeel òf gewin,
Wilt God eerst met den geest genaken,
Dat is in all's een goet begin.
Wel, vrienden, wy sijn uytgetogen,
Een yeder weet sijn eygen gangh;
Koomt, laet ons, naer ons kranck vermogen,
Den Heere groeten door gesangh:
O! die, in Uwen throon geseten,
Met geene plaets en sijt bepaelt,
En kondt ons doen en poogen weten,
Hoe verr' ons lijf of herte dwaelt;
Wilt ons met uwen geest geleyden,
In al dat is of sal geschien,
Wilt onse saecken soo bereyden,
Dat wy oock daer uw liefde sien.
Hoe liet ghy eens uw gunste smaken,
Toen ghy waert leyder van uw volck!
Des nachts waert ghy een vyerigh baken,
En op den dagh een helle wolck.
En als de wijsen quamen talen,
Of God de Soon was in het vleys,
Een sterre met haer gulde stralen,
Die was haer leytsman op de reys.
Uw kracht is heden niet vermindert,
Uw hand is heden niet verkort,
Geeft, Heer! dat ons geen quaet en hindert,
Maer op ons doen uw zegen stort!
Geeft dat wy spoedigh weder keeren,
Door Uwen geest en gunst verblijt;
Soo sullen wy Uw' naem vereeren,
Den gantschen loop van onsen tijt.
|
|