Alle de werken. Deel 2

[p. 473]

Hof-gedachten,
dat is invallen by gelegentheyt, oft op 't gesichte van boomen, planten, bloemen, keuyden, en diergelijcke aerdt-gewassen, verweckt, in 't buyten-leven van den schrijver, op Sorgh-vliet.

[p. 474]

Preces ad deum opt. max.

Alme Parens, Deus omnipotens, Pater optime rerum,
Cui mare, cui tellus famulatur et ardua coeli
Machina, et ad nutum cui tartara dira tremiscunt;
Ad te confugio supplex et pectoris imi
Pando fores, sed tu taciti penetralia cordis,
Atque animi motus meque intus et incute nosti.
Alma dies veniat quae me de corpore mortis
Eximat, atque animam meliori sede reponat,
Et Christo insinuet, totis resoluta medullis
Ut mens pura Deum spiret, coenoque relicto,
Nil nisi summa petat, coelique perambulet axes.
Nec locus, aut spatium, nec pars fluat ulla diei,
Quin prece te, Pater omnipotens, quin supplice voto
Te venerer, gratoque feram super aethera cantu.
Non munus sit inane mihi, non funus Iesu,
Qui se pro nobis ingentibus obtulit ausis,
Et nostrum portavit onus, noxasque piavit,
Victima grata Patri magnoque salutifer orbi.
Gloria, laus, et honos tibi sit, Pater optime rerum,
Qui genus humanum tanto dignatus amore es,
Et miseram hanc animam coelesti luce beasti:
Adsis, vera Dei soboles, nosque insere coelo.