Alle de werken. Deel 1

t'Samen-spraeck,
tusschen den geestelijcken bruydegom en des selfs bruydt, te weten de Heere Christus en zijn kercke.

Stemme: Amnrilli mia bella.

CHRISTUS.

Tortelduyfje, mijn beminde,

Die, van alle kant gejaeght,

Vlucht als een hinde;

Doch, soo ick dickmael vinde,

Uw herte knaeght

Oock wel geheele nachten;

Ey, matight uwe klachten,

Dat u geen druck of wanhoop en verslinde,
Tortelduyfje, Tortelduyfje, Tortelduyfje, mijn beminde!

DE KERCKE.

Eenigh Trooster aller zielen,

Doot en Hel, met al haer macht,

Zijn op mijn hielen,

En willen my vernielen;

Hebt doch eens acht

Op al mijn droevigh kermen,

En wilt my doch beschermen

Voor al, die om mijn swacke leden krielen;
Eenigh Trooster, eenigh Trooster, eenigh Trooster aller zielen!

CHRISTUS.

Dochter Zions, mijn verkoren,

Druck, en pijn, en swarte nijt,

Die u verstoren,

Sijn voor u nutte sporen

Hier in der tijt;

Maer wacht hier namaels segen,

Want die is u verkregen:

Die ick oyt koos en gingen noyt verloren,
Dochter Zions, dochter Zions, dochter Zions, mijn verkoren!

DE KERCKE.

Opper-hoeder uwer kercken,

Ach! het vleys is al te blint,

't En kan niet mercken

Uw wonderbare wercken;

't Is onbesint,

En doet my dickmael dwalen

Gansch buyten uwe palen:

Ghy, daerom wilt mijn swacke siel verstercken,
Opper-hoeder, Opper-hoeder, Opper-hoeder uwer Kercken!

CHRISTUS.

Sunamite, mijn vriendinne,

Al maeckt het uw lijden droef,

Weest koel van sinne;

't Is uyt oprechte minne,

Dat ick u proef;

Geen krachten van der Hellen,

Geen doot en kan u quellen;

Ghy zijt mijn erf, oock van den aenbeginne,
Tortel-duyfje, dochter Zions, Sunamite, mijn vriendinne!

DE KERCKE.

Ziel-verlosser, mijn verlangen,

Ick ben langh des werelts sat;

De tranen hangen

Staegh op mijn droeve wangen.

Ach, siltigh nat!

Wanneer sal 't doch eens wesen,

Dat ick, van druck genesen,

Mijn God, mijn Heyl, mijn Schepper sal omvangen,
Eenigh Trooster, Opper-hoeder, Ziel-verlosser, mijn verlangen!