Alle de werken. Deel 1

[p. 194]

Soo langh' alst moy weer is.

anna.

Sal dan uw huw'lick zijn gesticht
Op een aelweerdigh Venus wicht,
Die niet en weet te brenghen by,
Als spel en liffe-laffery,
En die, al-waer verstant gebreeckt,
Niet dan met schand' en schaemt en spreeckt?
t' Is gansch ghemist, meynt ghy 't alsoo;
De kalver-liefd' is vier van stroo,
Dat eerst wel hevigh brant en ras,
Doch wert terstont tot stof en as.

De Venus-janckers en haer spel,

Gelijcken 't beelt van Memnon wel,
Dat, als de sonne daer op stont,
Een hel gheluyt gaf uyt sijn mont;
Maer, als de Sonn' haer strael vertrack,
Dan niet een enckel woort en sprack.

Soo langh men singht, en klinckt, en queelt,

Soo langh men jockt, en pijpt, en veêlt,
Soo langh men spelen rijt, en kust,
Soo langh duert 's Venus-janckers lust;
Maer is de feest voor-by ghegleên,
Den blutten gaet dan druypen heen.
Mijns oordeels, ist den besten man,
Die stemmigh is en jocken kan.

coel. rhodic. lib. 28. cap. 25.

Quemadmodum ignis in paleâ vel leporinis facilè succenditur pilis, atque ocyus idem restinguitur, contabescitque, nisi robustior materia suerit admota: ita momento evanescere novorum conjugum amorem, formâ folum corporis conciliatum, nisi bonis praefultus, ac prudentiâ coalitus, radices miscrit altius.

vives lier. 1. de la Fem. Chrest.

Ces amours tant eschauffees trois ou quatre jours apres les noçes, tournent ordinairement en riottes, et vienneut quelques fois aux coups de poings, avant que le pain de noçes est failli.