Alle de werken. Deel 1

[p. 191]

Quod grave, delectat.
(Deugd verheugt.)

De seyl-steen is een edel dingh,
Vermits hy noyt aen stroo en hingh,
Vermits hy noyt en is soo dwaes,
Te moeyen met een vijse-vaes;
Maer treckt alleen het wichtigh stael
Of eenigh ander swaer metael:

De deught, die wort dan eerst gevoet

Als sy haer kracht gebruycken moet;
Want sy is uyter aert gepast
Met hoogh beleyt en swaren last.

Pingue solum lassat, sed jurat iste labor.

Aspicis ut chalybis trahat ardua pondera magnes,

Huic leve si dederis stramen, inermis erit.

Quid venamur opes, et vilia stramina mundi?

Quidve voluptatum molle tenemus iter?

Id pulchrum, quod pondus habet, petit ardua virtus;

Quodque leve est, pretium non putat esse sui:

Tune magis effulget, magno cum constat honestum,

Enthea mens facili non amat ire via.

juvenal. sat. 13.

- Dicimus autem

Hos quoque felices, qui serre incommoda vitae,

Nec jactare jugum vitâ potuere magistra.

sil. ital. lib. 10. belli Pun.

Hos muleens questus Fabius, deforme docebat

Cladibus irasci, vulgumque arcebat ab ira;

Adversis etiam frangi non esse virorum.