Alle de werken. Deel 1

[p. 122]

Soo haest ghetrout,
soo haest berout.

anna.

Ghy spreeckt hier van 'k en weet niet hoe,
Het schijnt, ghy zijt uw maeghdom moe;
Want, naer ick aen u mercken kan,
Soo wout ghy meê wel aen de man.
Wel! meynt ghy dan, dat heyl en rust
Juyst in der mannen slippen rust?
En dat geheel het echte bed
Met rooskens is bestroyt, beset?
Ghy dwaelt: ten gaet er niet soo breet;
Maer hoort, dit is het recht bescheet:
Al wat des menschen hart verwacht
Is hoogh en groot by hem geacht,
Maer alsment heeft, dan ist als niet:
Men socht genucht, men vint verdriet;
Dit is van outs alsoo 't gebruyck.
Den echten staet gelijckt een fuyck,
Indien-men grijpt den rechten sin:
Al watter uyt is, wilder in,
En watter in is, wilder uyt:
Het meysken wenscht te zijn de bruyt;
Een jubben, van sijn eerste vlucht,
Leyt, om een wijf, gestaegh en sucht:
En veel-tijts is men nau getrout,
Wanneer men 't hooft wel deerlijck klout.

diog. Laërt.

Soerates juvenes coelibes et nuptias ambientes, similes esse piscibus dicebat, qui ludunt circum nassam et gestunt inire, contra qui jam inclusi sunt, exire.

theod. Similes sunt senectus et nuptiae,

Utramque enim consequi desideramus,
Postquam vero naeti sumus tristamur.